Damnjan u RTS-u
Izložba Radomira Damnjanovića Damnjana, istaknutog umetnika savremene beogradske i italijanske likovne scene, biće otvorena od 16. maja do 6. juna u Galeriji RTS-a, a predstavlja dvadesetak slika, većinom ulja na platnu, nastalih između 1954. i 1959. godine.
Izložbu “Emocionalna i izvođačka sabranost”, koju organizuje Narodni muzej u Beogradu, u saradnji sa Galerijom RTS-a, čine radovi iz Poklon-zbirke Dragoslava Damnjanovića i Legata dr Jakova Smodlake, koji su deo fundusa beogradskog Narodnog muzeja. Tu su i radovi iz Jevrejskog istorijskog muzeja u Beogradu, kao i iz više privatnih kolekcija.
Postavka obuhvata radove u rasponu od “Mrtve prirode s belim lukom” (1954) do “Asocijacije potonulog grada” (1959).
Damnjanovića većina zna po slikama sa motivima peščanih i stenovitih obala, strogih geometrijskih površina i tzv. mrlja, zatim mrtvim prirodama sa flašama, a ništa manje i po delima iz oblasti konceptualne umetnosti, performansima koji podrazumevaju različite akcije preed publikom, između ostalih slikanje na tlu i slikanje slikarstva unošenjem u delo energije pokreta ruke, gesta i svega što uslovljava položaj tela pri kratkom, brzom, krajnje skoncentrisanom i napornom radu na podu galerije, navela je autorka postavke i teksta u katalogu Ljubica Miljković, istoričarka umetnosti i viša muzejska savetnica.
“Poznat je i po spremnosti da krene u neistražene oblasti ne bi li se približio suštinama u skladu sa uverenjem: Slika ne zahteva filozofiju, ona je poseduje (...) Rani radovi upućuju u genezu Damnjanove umetnosti, u likovnost sadržanu u svemu što radi, takođe u neraskidiv spoj estetike i etike, traženje harmonije u haosu. Od početka je želeo da promenama unutar umetnosti makar malo doprinese napretku civilizacije (...) Đorđe Kadijević je ispravno uočio da u svojoj prvoj stvaralačkoj fazi Damnjan nije izdiferencirao znak - nosilac, u onoj drugoj jeste afirmisao tip simbola shvaćenog kao izraz, u trećem simbolu daje dimenziju čistog znanja”, navela je Ljubica Miljković.
Rođen 1935. godine u Mostaru, Damnjanović je slikarstvo studirao na Akademiji likovnih u Beogradu, a samostalno izlaže od 1958. godine.
Od 1974. godine živi i radi u Milanu, ali je ostao čvrsto povezan sa otadžbinom. Član je ULUS-a i Društva srpskih umetnika Lada.
Predstavljao je umetnost Srbije i nekadašnje Jugoslavije na najprestižnijim likovnim smotrama širom sveta, među kojima su Bijenale mladih u Parizu, Bijenale mediteranskih zemalja u Aleksandriji, Bijenale u Sao Paulu, Tokiju i Veneciji, Dokumenta u Kaselu…
Dobio je više značajnih nagrada u zemlji i u inostranstvu.
Njegove radove, osim najuglednijih muzeja u Srbiji i u bivšim jugoslovenskim republikama, čuvaju i muzeji i galerije u Parizu, Pragu, Stokholmu, Bohumu, Njujorku, Milanu, San Francisku…
*Foto: Kalemegdan, 1959. (detalj)
(SEEcult.org)