Skulpture i metalne slike
Slikar Mihailo M. Petković predstaviće prvi put u Prodajnoj galeriji “Beograd” svoj vajarski opus, koji čine skulpture od gvožđa nastale varenjem prefabrikovanih metalnih elemenata različitih formalnih osobenosti.
Predstavnik apstraktne slikarske orijentacije, Petković će u Prodajnoj galeriji, čiji je direktor od 2007. godine, predstaviti od 16. aprila do 4. maja seriju skulptura koje su, kako je navedeno u najavi, rezultat njegovog istraživanja poslednjih godina u pravcu eksploatacije i eksperimenata sa različitim materijalima.
Rekombinovanje geometrijskih obrazaca, aplikacije i nasumične intervencije na metalnim pločama, naglašavanje taktilnih kvaliteta upotrebljenog materijala, kao i proizvođenje specifičnih i neočekivanih odnosa elemenata u osnovi su tih radova. Petkovićev opus, kako je navedeno, istovremeno je analitički i istraživački u pronalaženju idealnih kompozicionih odnosa, ali i intuitivan u smislu gestualne slobode i nasumičnog odabira elemenata.
Istoričar umetnosti Savo Popović naveo je u predgovoru kataloga izložbe da Petkovićeve skulpture u prvi mah deluju kao da je umesto slikanja materijala došlo do slikanja materijalom.
“Ipak, umetnik nikada ranije nije podražavao, nije slikao materijal. Svakako, klica današnjeg ‘znaka’ pojavila se u njegovim najranijim delima. Već prvih nekoliko skulptura, ili još pre nekoliko kolaža, gde je baratao samo hartijama različitog kvaliteta i boje - nagovestilo je da sve snage Petkovića nisu uložene u slike koje je kontinuirano stvarao. Ali, uprkos asocijacijama i (pri)sećanjima, ne radi se ovde o prepevu slike u delo skulptora. Ponikle u istom, brižnom krilu tvorca one (slike i skulpture) ostaju u srodstvu koje se očitava najpre u pouzdanoj arhitekturi dela. Konstrukcija, uprkos spontanosti kojom zrače skulpture, odaje duboko promišljanje autora”, naveo je Popović.
Budući da Petkovićeve apstraktne slike nisu u suštini, već samo prividno, pripadale porodici enformela, Popović napominje da i se i njegove skulpture samo prividno mogu smatrati produžetkom onoga što je gradio na platnima.
“Kao što Petkovićeva platna nisu negirala, nego su gradila sliku i to ne onu trenutnu, pomodnu, već sliku koja se rasprostirala u vremenu – tako njegove skulpture možemo shvatiti, ako se radi o sadržaju, kao mit o vremenu. A, mitovi izviru iz zajedničkih žudnji pod nepodeljenim nebom. Možda je dakle reč o izgubljenoj generaciji i onoj koja je ponovo našla sebe. Ipak je Petković svedok propasti jedne epohe i psihičkog terora”, naveo je Popović.
Petković je rođen 1958. u Beogradu, gde je završio Fakultet likovnih umetnosti, u klasi profesora Živojina Turinskog, kod koga je i magistrirao 1986. Izlaže od 1982. godine, a član je ULUS-a od 1985. Od 1987. do 1989. bio je zaposlen u školi “Vuk Karadžić” kao profesor likovnog vaspitanja, a 2002. je radio kao profesor u Školi za dizajn.
Bio je 2013-2014. predsednik Upravnog odbora Muzeja savremene umetnosti u Beogradu (MSUB).
Izlagao na većem broju kolektivnih izložbi (Oktobarski salon, Jesenji salon, Prolećni salon…) i samostalnih izložbi u zemlјi i inostranstvu (Nemačka, Holandija, Francuska).
Dobitnik je nagrade “Petar Lubarda” FLU-a, kao i otkupnih nagrada Ministarstva kulture sa izložbe “Perspektive XI-XII” i izložbe Samostalnog slikarskog sindikata.
Petkovićeve slike nalaze se u kolekcijama Narodnog muzeja u Beogradu, MSUB-a, kao i u galerijskim i privatnim kolekcijama, te u rezidenciji ambasadora Srbije u Parizu.
(SEEcult.org)
