Sorentinu Oskar za strani film
Italijanski film “Velika lepota” Paola Sorentina osvojio je Oskara za najbolji strani film na 86. dodeli nagrada Američke filmske akademije, nakon što je nedavno dobio i nagradu Zlatni globus, a trijumfovao je i na dodeli nagrada Evropske filmske akademije krajem 2013.
Sorentino je zahvalio na ceremoniji u holivudskom Dolbi teatru svima koji su ga inspirisali za film “Velika lepota” - svojevrsni omaž Rimu. Posebno je pomenuo i američkog reditelja Martina Skorsezea, grupu Talking Heads, kao i proslavljenog italijanskog kolegu Federika Felinija.
To je 11. Oskar za strani film koji je osvojila do sada Italija, a imala je 28 nominacija. Poslednji put je Italiji pripao Oskar za strani film 1988. godine, kada je pobedio “Život je lep” Roberta Beninjija.
“Velika lepota” bio je u konkurenciji sa belgijskim filmom “Krah razbijenog kruga” Feliksa van Hruningena, danskim “Lovom” Tomasa Vinterberga, kambodžanskim filmom “Slika koja nedostaje” Ritija Pana o zločinima Crvenih Kmera i palestinskim filmom “Omar” Hanija Abu-Asada.
“Velika lepota” je italijansko-francuska koprodukcija, a Sorentino je i jedan od autora scenarija tog filma koji je dobio i evropsku verziju Oskara za najbolji film i režiju, kao i nagrade Evropske filmske akademije za najbolju mušku ulogu i montažu.
Sorentino predstavlja u “Velikoj lepoti” aristokratkinje, ambiciozne pojedince, političare, kriminalce, novinare, glumce, dekadentne plemiće, umetnike i intelektualce - autentične ili umišljene, koji pletu tkivo neuhvatljivih odnosa unutar beznadežnog Vavilona smeštenog u antičke palate, skupocene vile i na najlepše trgove grada. Glavni junak Đep Gambardela, ravnodušan i razočaran 65-godišnjak, alkoholom zamućenog pogleda, posmatra paradu ispražnjenog i na propast osuđenog, moćnog, depresivnog čovečanstva. U pozadini moralnog mrtvila je leto u Rimu, veličanstvenom i nezainteresovanom gradu, koji deluje kao diva na umoru…
Sorentinova “Velika lepota” je, prema navodima pojedinih kritičara, zanosnija čak i od mnogih ostvarenja Felinija, čiji je stil kopirao.
Sorentino je naveo da je filmom “Velika lepota” želeo da pokaže šta se krije iza očiglednog osiromašenja Italije. “Ovaj film je priča o lepoti življenja”, naveo je Sorentino, rođen 1970. u Napulju, gde je najpre radio kao scenarista za lokalno pozorište i druge filmske režisere.
Pisao je scenario i za TV seriju “La squadra” (2002) pre no što je snimio prvi igrani film “L’uomo in piu”, prikazan u takmičarskom programu u Veneciji 2001. i potom u Karlovim Varima. Taj, kao i sledeći film, “Leconseguenze dell’ amore” (2004) osvojio je brojne nagrade. Sorentino je filmom “Leconseguenze dell’ amore” učestvovao i u trci za Zlatnu palmu u Kanu, kao i filmovima “L’amico di famiglia” i “Div”, portretom političara Đulija Andreotija. Filmom “Ovo mora da je to mesto” osvojio je nagradu ekumenskog žirija u Kanu 2011.
Sorentinov film je na programu 42. FEST-a u Beogradu 6. i 7. marta u Sava centru i 8. marta u bioskopu Fontana, a prikazan je početkom godine i na festivalu Kustendorf Emira Kusturice, uz učešće reditelja.
(SEEcult.org)
