Pankovu priznanje Vip poziva
Baletski umetnik Gradimir Pankov, direktoru Velikog kanadskog baleta iz Montreala, dobitnik je nagrade “Vip poziva” za 2014. godinu koju dodeljuju Beogradski festival igre (BFI) i kompanija Vip mobile, a namenjena je istaknutim domaćim plesnim stvaraocima koji žive i rade u inostranstvu.
Pod vođstvom Pankova, Veliki kanadski balet iz Montreala predstaviće se 11. aprila 2014. godine u Sava centru, u okviru 11. BFI-ja, a izvešće celovečernji komad “Minus Jedan”, u koreografiji Ohada Naharina.
Ime dobitnika nagrade “Vip poziva” saopštio je 5. decembra na koktelu u hotelu “Hajat” petočlani stručni žiri imenovan od BFI-ja i kompanije Vip.
Gradimir Pankov pripada generaciji baletskih umetnika rođenih u Jugoslaviji.
Rođen 1938. u Skoplju, Pankov je dobio strast prema igri nakon nastupa Erika Bruna u okviru evropske turneje American Ballet Theatre. Započeo je sa časovima klasičnog baleta i muzike kada mu je bilo 17 godina, i to kod pedagoga Mileta Jovanovića, Olge Milosavljeve i Borisa Dobrohotova. Prepoznat kao talent, već sledeće godine se pridružio Nacionalnom baletu makedonske Opere. Diplomirao je 1959. i ostao u Jugoslaviji do svoje 29. godine, nastupajući u svim jugoslovenskim baletskim kompanijama, a najduže je bio angažovan u Baletu Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu.
Godine 1967. preselio se u Nemačku, gde je igrao sa velikim brojem gradskih i državnih kompanija. Nastupao je sa baletskim kompanijama u Nirnbergu, Karlsrueu, Vupertalu, Minhenu i Manhajmu. Do kraja igračke karijere, 1976. godine, ostvario je mnoge glavne role, među kojima se izdvaja uloga Merkucija u “Romeu i Juliji”, kao i uloge u baletima “Pulčinela”, “Petruška” i “Popodne jednog fauna”.
Od 1976. godine, preuzeo je dužnost balet majstora i pomoćnika direktora Baleta u Dortmundu, gde je blisko sarađivao sa igračima i glumcima, pomažući u postavkama operskih i baletskih produkcija. Krajem 70-ih upoznao se sa češkim koreografom Jiržijem Kilijanom i njegova karijera je dobila novi zaokret. Na Kilijanov poziv, odlazi u Holandski plesni teatar, kao pedagog i umetnički direktor Junior Spring Plank-a, danas poznatog kao NDT II. Istovremeno se susreo i sa Matsom Ekom iz Kulberg baleta, pa su ta dva trajna prijateljstva umnogome odredila njegovu dalju karijeru.
Pankov je 1981. postao umetnički direktor Nacionalnog baleta Finske, gde je bio na funkciji do 1984. Trupu od 65 igrača poveo je stazom radikalne modernizacije, prekidajući veze sa sovjetskim okvirima, otvorivši vrata zapadnim koreografima i novim generacijama finskih stvaralaca. Predstavio je u Finskoj dela koja nikada nisu viđena, radove Matsa Eka, Kurta Josa, Hajnca Spoerlija, Rudija van Danciga, Jiržija Kilijana, Roberta Trinčera, Žorža Balanšina...
Mats Ek mu je 1984. ponudio položaj umetničkog direktora Kulberg baleta. Do 1988. godine blisko je sarađivao sa Ekom i Birgit Kulberg, podržavajući veliki broj mladih koreografa i nadgledajući brojne međunarodne turneje. Jedna turneja ga je dovela prvi put i u Kanadu, 1985. godine. Za vreme mandata u Kulberg baletu, pozvan je da postavi jedan Ekov balet za Veliki balet Ženeve, gde je nedugo zatim preuzeo dvostruku ulogu umetničkog direktora i pedagoga, uvevši pionirski inovativni model umetničke direkcije. Opredelio se da vodi trupu bez stalnog koreografa, umesto čega je pozivao mnogobrojne gostujuće koreografe, kako etablirane, tako i mlade talente da sarađuju sa njegovim igračima. Pod njegovim nadzorom, vodeće ličnosti u oblasti savremene igre - koreografi kao što su Kilijan, Ek, Kristofer Brus i Toer van Šajk - radili su sa trupom, kao i novopridošli talenti Ohad Naharin i Kim Brandstrup koji sada uživaju internacionalne karijere.
Nakon osam godina sa Baletom Ženeve, Pankov je odlučio da se u potpunosti posveti pedagogiji. Radio je u kompanijama kao što su Kulberg balet, Švedski kraljevski balet, Balet Gulbenkijan, Holandski plesni teatar, Balet pariske Opere i Balet Opere u Lionu, Američki baletski teatar...
Potom je 1999. pozvan da preuzme umetničku direkciju u Velikom kanadskom Baletu iz Montreala. Veran svojoj kreativnoj misiji, nastavio je da radi sa priznatim internacionalnim figurama, kao i sa novim umetnicima. Sarađivao je iznova sa Kilijanom, Ekom, Kimom Brandstrupom, Ohadom Naharinom i Načom Duatom. U isto vreme pozivao je nove koreografe, kao što su Stajn Selis, Šen Vej, Mauro Bigonceti, Didi Veldman, Adam Hogland, Piter Kvanc, Šon Honsel da kreiraju nove naslove...
Nagrada “Vip poziva” četvrti put “vraća” u Srbiju istaknute plesne umetnike koji su postigli zavidnu karijeru u inostranstvu. Laureatima se pruža mogućnost da se posle mnogo godina vrate na scene na kojima su napravili prve baletske korake i predstave presek svog rada od odlaska iz Srbije.
Partnerstvo BFI-ja i kompanije Vip mobile nastalo je pre sedam godina na osnovu zajedničkih vrednosti koje čine podrška mladim i uspešnim umetnicima sa vrhunskim rezultatima, takmičarskim duhom i željom za napredovanjem, istakla je direktorka BFI-ja Aja Jung.
Kao generalni sponzor BFI-ja, Vip mobile uveo je prepoznatljiv model uspešnog partnerstva sektora kulture i privrede. Kroz različite projekte, kao što su nagrada “Vip poziva”, projekat za najmlađe “Vip talenti” i podrška Nacionalnoj fondaciji za igru, Vip doprinosi razvoju umetničke igre u Srbiji, istakla je Aja Jung.
Prethodni laureati nagrade “Vip poziva” su Vesna Orlić, Mihailo Miša Đurić i Leo Mujić.
(SEEcult.org)
