Spomen soba Sonje Savić
Umetnička galerija “Nadežda Petrović” u Čačku od kraja 2011. godine brine o umetničkoj zaostavštini legendarne glumice i multimedijalne umetnice Sonje Savić, a 19. septembra u njenoj kući u Donjoj Gorevnici svečano će otvoriti novu, rekonstruisanu Spomen sobu Sonje Savić.
U postavci se nalaze Sonjini samostalni autorski filmski i video radovi, fotografije, glumačke nagrade, lični predmeti...
Svečanim otvaranjem Spomen sobe Sonje Savić biće označen i početak intenzivnih priprema za osnivanje manifestacije i programa koje će Umetnička galerija “Nadežda Petrović” pokrenuti u čast te velike glumice, u saradnji sa drugim institucijama i pojedincima.
Cilj je da se podstakne i afirmiše umetnička produkcija u oblastima alternativnog filma, videa, pozorišta i muzike, umetničkih disciplina u kojima je Sonja Savić, kao samostalni autor, ostvarila izuzetne umetničke rezultate.
Umetnička galerija “Nadežda Petrović” organizovala je i do sada svake godine u septembru - mesecu Sonjinog rođenja i smrti - manifestacije (izložbe, filmske i video projekcije, koncerti, panel diskusije...) pod neformalnim nazivom “Sonjin septembar”.
Otvaranje Spomen sobe Sonje Savić, voljom njene majke Mikaine Savić, predstavlja doprinos očuvanja uspomene na tu veliku glumicu i njeno delo, koje je inspiracija za mlade talentovane autore.
Početak svečanosti je u 13 časova u Donjoj Gorevnici kod Čačka.
Sonja Savić (1961-2008) proslavila se 80-ih godina ulogama u nekim od kultnih filmova jugoslovenske kinematografije, a poslednje uloge ostvarila je u filmovima “Princ od papira” Marka Kostića (2008), “Od groba do groba” slovenačkog reditelja Jana Cvitkoviča (2005) i “Jug jugoistok” (2005) Milutina Petrovića.
Na Filmskom festivalu u Veneciji nagrađena je 1985. godine za ulogu u filmu “Život je lep”. Za nezaboravnu ulogu u filmu “Šećerna vodica” dobila je nagrade na Festivalu igranog filma u Puli i na Filmskim susretima u Nišu.
Iako je na početku karijere dobijala ponude da bude prvakinja gotovo svih najvećih pozorišnih kuća, sebe nije videla u institucionalnom pozorištu, gde se “plete, razmenjuju recepti i tekst se ne uči napamet sve do premijere”. Dok je u prvoj polovini 80-ih snimala filmove gotovo na svakih par meseci, 90-ih je, na pragu zrelosti, odabrala je život van institucija, kritički društveni stav i bavljenje eksperimentalnim pozorištem i video umetnošću.
Oprobala se i kao rediteljka, pa je, između ostalog, 2003. godine snimila film “Šarlo te gleda”, intimno dokumentrano-igrano ostvarenje posvećeno kultnoj beogradskoj grupi Šarlo akrobata i svim “nezapisanim, a najinspirativnijim mladim umetnicima Slovenije, Zagreba i Beograda - ex YU vaninstitucionalcima”.
Vodila je poslednjih godina života i TV pričaonice na pojedinim beogradskim stanicama, a između ostalog, igrala je u nekadašnjem klubu Akademija multimedijalnu monodramu “Tajna venčane fotografije” Olge Stojanović.
Njenom životu i radu posvećen je dokumentarni film “Sonja” Dragane Kanjevac, koji sadrži i svedočenja kolega i prijatelja, među kojima su likovni umetnik i muzičar Srđan Đile Marković, reditelji Milutin Petrović, Miša Radivojević, Jan Cvitkovič i Maja Vajs (Weiss), producent i reditelj Stanko Crnorbnja, glumci Dragan Nikolić i Rade Šerbedžija, rok muzičar Zoran Kostić Cane.....
(SEEcult.org)
