Kad su koze na putu napretka
Gradsko pozorište Podgorica učestvuje na 64. Sterijinom pozorju, a prethodno gostuje u Beogradu i Šapcu, predstavom “Kozocid” Vide Ognjenović, inspirisanom istinitim događajem – direktivom posleratnih jugoslovenskih vlasti da se pobiju koze kao štetočine na putu industrijalizacije zemlje.
Podnaslov tog komada je “drama o obnovi i izgradnji”, a prema rečima autorke Vide Ognjenović, koja potpisuje i režiju, ideja je da se pokaže da “svaka ideologija koja se odvoji od čoveka i postane sama sebi i sredstvo i cilj, propada upravo na humanoj razini čiju kreativnost nastoji da ukroti”.
Premijerno izvedena 15. marta ove godine u KIC “Budo Tomović”, predstava “Kozocid” biće izvedena 31. maja u glavnom programu 64. Sterijinog pozorja u Novom Sadu, a prethodno će gostovati 28. maja u Narodnom pozorištu u Beogradu i dan kasnije u Šabačkom pozorištu.
U Crnoj Gori je osvojila publiku, ali i dobila visoke ocene kritike kao višeslojna drama tragikomičnih značenja o političkim nonsensima, ali i o njihovom neprihvatanju.
“Komad koji povremeno dobija izrazito apsurdne dimenzije, scenski je izražajna metafora odnosa vlasti i naroda, kao i samodovoljnosti politike koja ne vidi dalje od sopstvenih interesa. Režija Vide Ognjenović je stilizovano realistička, ona dosledno i postojano vodi priču, bitno bojeno ironijom, koju suptilno nanose glumci”, istakla je kritičarka Politike Ana Tasić.
Prema njenoj oceni, “Kozocid” vraća “istisnute vrednosti tradicionalne dramske forme. Na sceni prostire lucidnu pripovest koja ima brojne slojeve, komiku i tragiku, domišljatost i apsurd, farsičnost i gorčinu spoznaje stvarnosti”.
Radnja se dešava u crnogorskom planinskom selu, za koje je planiran razvoj drvne industrije, a koze navodno uništavaju drveće. Seljaci se protive. Vlast dovodi visokog stručnjaka da bi se akcija efikasno sprovela, ali on shvata situaciju i organizuje "kozji pokret otpora“, pomaže seljacima da sakrivaju koze na razne načine. Između ostalog, maskiraju ih u ovce, što izaziva salve smeha u gledalištu, kako pišu crnogorski mediji.
Dragan Leković je u Art mozaiku primetio da je ova tragikomična i farsična tema aktuelna i danas: “Iako više nema socijalističke Jugoslavije, koja kroči ka komunizmu, i dalje su na snazi kojekakve direktive, a sve zarad dobra naroda. Najčešće, narod nije dovoljno osvešćen, pa ne vidi da je to za njegovo dobro”.
Koze su preživele “iako su i one morale da glume ovce, mada u pitanju nije bio viši cilj, već puko preživljavanje, spašavanje glave na ramenima i kože na hrbatu. Preživele su koze, kao i iskra duha koji propituje, a za koji se nikad ne zna, kad će ga zapretenog u pepelu, neki dašak pretvoriti u požar, ili barem buktinju koja razgrće mrak”, istakao je Leković.
U velikom glumačkom ansamblu su prvak Drame Narodnog pozorišta u Beogradu Igor Đorđević i crnogorski glumci Milivoje Mišo Obradović, Goran Slavić, Pavle Ilić, Dejan Đonović, Mladen Nelević, Miloš Pejović, Željko Caja Radunović, Danilo Čelebić, Simo Trebješanin, Omar Bajramspahić, Stevan Radusinović, Branka Femić, Maja Šarenac, Ivana Mrvaljević, Dubravka Drakić, Jelena Simić, Katarina Krek, Dragan Račić i Pavle Popović.
U autorskom timu su i dramaturškinja Dragana Tripiković, scenograf Geroslav Zarić, kostimografkinja Ljiljana Dragović, kompozitor Zoran Erić, asistent reditelja Zoran Rakočević.
(SEEcult.org)
