Igrajući žrtvu, pa Pokojnik
Crnohumorna komedija “Igrajući žrtvu” braće Presnjakov (Vladimir i Oleg), koji spadaju među najznačajnije i najizvođenije savremene ruske dramske pisce u svetu, biće premijerno izvedena 17. decembra u Narodnom pozorištu u Beogradu, koje do kraja godine priprema i “Pokojnika” velikog srpskog komediografa Branislava Nušića, u režiji nagrađivanog Egona Savina.
Crnohumorna komedija “Igrajući žrtvu” braće Presnjakov (Vladimir i Oleg), koji spadaju među najznačajnije i najizvođenije savremene ruske dramske pisce u svetu, biće premijerno izvedena 17. decembra u Narodnom pozorištu u Beogradu, koje do kraja godine priprema i “Pokojnika” velikog srpskog komediografa Branislava Nušića, u režiji nagrađivanog Egona Savina.
Predstavu “Igrajući žrtvu” na sceni “Raša Plaović” režirao je Nikola Zavišić, koji je to delo, koje govori o tome kako smo svi žrtve ovog vremena, okarakterisao kao “tromeč” Harmsa, Monti Pajtona i Čehova.
Prema drami Presnjakova je snimljen 2006. i film Kirila Seberbrenikova, koji je osvojio značajne nagrade na festivalima, a između ostalog, pobedio je na Festivalu evropskog filma Palić.
Braća Presnjakov stekla su svetsku slavu dramom “Terorizam”, koju je po broju izvođenja nadmašio komad “Igrajući žrtvu”, čija je evropska praizvedba bila 2003. na Edinburškom festivalu u izvođenju Royal Court teatra iz Londona.
Presnjakovi u tom komadu govore da bi odmah po rođenju trebalo da prihvatimo da smo žrtve i da je besmisleno od toga bežati.
Glavnom junaku te drame, Valji, ceo život se pretvara u rekonstrukciju zločina - iznova igra žrtve u raznim policijskim istragama i svaki put iznova “umire” u moru apsurdnih situacija.
Drama Plesnjakova govori o beznađu koje nas okružuje u političkom, društvenom i svakom drugom smislu, obiluje montipajtonovskim humorom, ironijom i sarkazmom, a njena aktuelnost je u tome što kroz bizarne situacije ubistava govori o raspadu društva i konsekventnom ubijanju mladosti. Valja je pripadnik mlade generacije, i kao takav, on svaki put iznova biva “ubijen”, a istovremeno pristaje da učestvuje u sopstvenim “ubistvima”.
Prema rečima reditelja Zavišića, “Igrajući žrtvu’ jeste ultra komična predstava, ali nije klasičan vodvilj.
“Ovo jeste komedija situacije, ali isto tako i satira, kritika društva. Osnovni koncept mi je haos. Reciklaža, konstantno pretvaranje, igranje, laganje i zavaravanje. Glavni junak neprekidno glumi, ‘zavarava’. Predstava ne traje dugo i to je dobar znak, odnosno prednost - sat i dvadeset. Biće sigurno zabavna i ne toliko duga da bi bila dosadna!”, naveo je Zavišić u intervjuu “Pozorišnim novinama”.
Zavišić je potpisao i idejno rešenje scenskog prostora i dizajn svetla, a uloge tumače: Nenad Stojmenović, Tanasije Uzunović, Anastasia Mandić, Milena Đorđević, Slobodan Beštić i Bojan Lazarov.
Tekst Presnjakova preveo je Novica Antić, a dramaturg je Maja Pelević.
Kostime je osmislila Mirna Ilić, a muziku su komponovali Sonja Lončar i Goran Simonoski.
Narodno pozorište najavilo je do kraja godine i premijeru Nušićevog “Pokojnika”, 26. decembra na Velikoj sceni, a u tumačenju Savina, taj komad ukazaće na to da je korupcija zahvatila i najintimnije područje života - bračne, ljubavne, prijateljske i rodbinske odnose.
Prema navodima Narodnog pozorišta, Savinova režija postavlja pitanje da li smo spremni da žrtvujemo vrednosti ličnog života samo zato da bismo se održali u sistemu koruptivnih društvenih igara. Ili, žrtvujući svoj opstanak u takvom društvu, treba da postupimo kao Pavle Marić, glavni lik Nušićevog komada - da odbacimo identitet i odemo negde drugde, daleko od sveta prevare, pljačke, izdaje i laži.
Dramaturg je Slavko Milanović, scenograf Boris Maksimović, kostimograf Marina Medenica, a u brojnoj glumačkoj ekipi su Nebojša Kundačina, Darko Tomović, Predrag Ejdus, Branko Jerinić, Bojan Krivokapić, Aleksandar Đurica, Ljubomir Bandović...
Sajt Narodnog pozorišta je www.narodnopozoriste.rs
(SEEcult.org)
