Jugoslavija i Hladni rat
Istoriografska studija Ljubodraga Dimića “Jugoslavija i Hladni rat”, u izdanju Arhipelaga, govori o spoljnoj politici Jugoslavije tokom velikih kriza od 1944. do 1974. godine, a utemeljena je na novim istraživanjima u nekoliko velikih svetskih arhiva, na nepoznatoj građi i tumačenjima autora, jednog od vodećih savremenih srpskih istoričara.
Dimićeva knjiga, objavljena u ediciji Vreme i priča, predstavlja sveobuhvatno istraživanje uloge Jugoslavije i spoljne politike Josipa Broza Tita u velikim krizama Hladnog rata od Informbiroa 1948. godine i mađarske revolucije 1956, preko Pokreta nesvrstanih i Čehoslovačke 1968, do hladnoratovskih izazova 70-h godina 20. veka.
Polazeći od jugoslovensko-sovjetskih odnosa tokom 40-ih, kao i susreta i razgovora Tita i Staljina, a potom Tita i Hruščova, Dimić istražuje međunarodni kontekst pojave Nesvrstanih i pojedine upečatljive primere spoljne politike Josipa Broza, kao što su Indija, Burma ili Alžir, sve do kraja 60-ih i početka 70-ih u kojima prepoznaje izazove nove jugoslovenske spoljnopolitičke orijentacije, saopštio je Arhipelag.
Knjiga prikazuje ulogu Jugoslavije u nekim od ključnih internacionalnih kriza Hladnog rata, izvore njene spoljne politike, načine na koje je ona oblikovana u susretu sa regionalnim i globalnim okolnostima, kao i uticaj okolnosti u kojima je formulisana spoljna politika Jugoslavije na njenu unutrašnju politiku. Razumevanje pojedinačnih događaja Hladnog rata dobija na snazi i koherentnosti u susretu sa tumačenjima drugih epizoda iz ovog procesa čije su posledice i dalje prisutne, ali i kada kao pozadinu predočene slike uzmemo globalnu istoriju Hladnog rata.
Za konačan oblik tekstova u knjizi “Jugoslavija i Hladni rat” od posebnog su značaja istraživanja sprovedena u arhivima u Beogradu, Moskvi i Londonu, pri čemu su pojedini delovi arhivske građe tek u vreme pisanja te knjige postali dostupni istraživačima.
Ljubodrag Dimić (Beograd, 1956) redovni je profesor na Katedri za istoriju Jugoslavije Filozofskog fakulteta u Beogradu. Dopisni je član SANU od 2012. godine. Jedan je od osnivača Centra za savremenu isto-riju Jugoistočne Evrope, osnivač i rukovodilac Centra za istoriju Jugoslavije i Hladnog rata.
Učestvovao je u radu više desetina naučnih skupova organizovanih u zemlji i inostranstvu. Vodio je državnu Komisiju za istinu i pomirenje (2001). Počasni je član Centra za istraživa¬nja Hladnog rata LSE – London.
Najvažnije knjige: Agitprop kultura, Agitpropovska faza kulturne politike u Srbiji 1945-1952. (1988), Istoriografija pod nadzorom (sa Đorđem Stankovićem, 1996), Kulturna politika Kraljevine Jugoslavije 1918-1941. I-III (1997), Srbi i Jugoslavija: prostor, društvo, politika (Pogled s kraja veka) (1998), Rimokatolički klerikalizam u Kraljevini Jugoslaviji 1918-1941. (sa Nikolom Žutićem, 1998), Jugoslovenska država i Albanci, Tematska zbirka dokumenata, I-II (sa Đorđem Borozanom, 1998), Srbija u Jugoslaviji (2001), Napukli monolit (sa Aleksandrom Životićem), Srbija u Velikom ratu (sa Mirom Radojević, 2014), Jugoslavija i Indonezija (sa Aleksandrom Rakovićem i Miladinom Miloševićem).
(SEEcult.org)
