Kamerna izložba u čast Cuce Sokić
Spomen-zbirka Pavla Beljanskog u Novom Sadu prirediće 14. januara kamernu izložbu posvećenu slikarki Ljubici Cuci Sokić, koja je nedavno preminula u 95. godini, a sahranjena je na Novom groblju u Beogradu. U znak sećanja na Ljubicu Cucu Sokić, koja je bila i redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti, Spomen-zbirka Beljanskog prikazaće 15. januara dokumentarni film “Ljubica Sokić” reditelja Gojka Škarića, rađenog u produkciji Televizije Beograd 1986. godine.
Spomen-zbirka Pavla Beljanskog u Novom Sadu prirediće 14. januara kamernu izložbu posvećenu slikarki Ljubici Cuci Sokić, koja je nedavno preminula u 95. godini, a sahranjena je na Novom groblju u Beogradu.
U znak sećanja na Ljubicu Cucu Sokić, koja je bila i redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti, Spomen-zbirka Beljanskog prikazaće 15. januara dokumentarni film “Ljubica Sokić” reditelja Gojka Škarića, rađenog u produkciji Televizije Beograd 1986. godine.
Kamerna izložba obuhvatiće četiri slike iz kolekcije Beljanskog, kao i brojna ostvarenja iz fondova Spomen-zbirke, od kojih je većina poklon Cuce Sokić - 27 crteža iz Kabineta grafike i 7 radova izvedenih različitim tehnikama iz Likovne zbirke (olovka, ugalj, tuš, pastel, akvarel, tempera).
Biće izložena i dva dela Bogdana Šuputa, koje je autorka čuvala gotovo pola veka da bi ih poklonila Spomen-zbirci, što ujedno ukazuje na njenu blisku vezu sa krugom umetnika značajnih za stvaralaštvo tog perioda, među kojima su brojna imena zastupljena u kolekciji Beljanskog (Marko Čelebonović, Nedeljko Gvozdenović, Petar Lubarda, Milo Milunović, Leposava Bela Pavlović...).
Odabrani dokumentarni materijal, poput ličnih fotografija, pisama, kataloga izložbi, kao i novinskih članaka, podsetiće na detalje iz privatnog i profesionalnog života umetnice.
Učeći na iskustvima najboljih domaćih i svetskih stvaralaca 20. veka (Zora Petrović, Beta Vukanović, Ljuba Ivanović, Ivan Radović, kao i Sezan, Šarden, Kurbe, Koro, Bonar, Vijar, Matis, Brak, Pikaso...), Cuca Sokić primenjuje pariska iskustva i usmerava svoje poetsko intimističko slikarstvo naklonjeno eksperimentu, od realnog ka apstraktnom saznanju.
Kao jedna od osnivača grupe “Desetorica”, predavač na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu (1948–1972), od 1968. godine dopisni, a od 1978. i redovni član SANU, bila je dobitnica brojnih likovnih nagrada, utičući na formiranje generacija mladih umetnika.
Kao predstavnica zrelog međuratnog modernizma, pedagoškim radom i stvaralaštvom specifičnog lirskog likovnog jezika ostavila je neizbrisiv trag, a njena dela su je svrstala u sam vrh nacionalne istorije umetnosti, istakla je Spomen-zbirka Beljanskog.
