Nagrade iz Zenice otišle u Sarajevo i Banjaluku
Predstava 'Sarajevska pozorišna tragedija' Peđe Kojovića, u produkciji Internacionalnog teatarskog festivala MESS i Narodnog pozorišta u Sarajevu, trijumfovala je na devetom Festivalu bosanskohercegovačke drame u Zenici, osvojivši i glavnu nagradu za najbolju predstavu u celini i za režiju Gorčina Stojanovića. U nekoliko kategorija, uključujući za najbolji BH dramski tekst, pobedio je banjalučki komad “Balon od kamena - moja sjećanja” Radmile Smiljanić, u režiji Filipa Grinvalda.
Predstava 'Sarajevska pozorišna tragedija' Peđe Kojovića, u produkciji Internacionalnog teatarskog festivala MESS i Narodnog pozorišta u Sarajevu, trijumfovala je na devetom Festivalu bosanskohercegovačke drame u Zenici, osvojivši i glavnu nagradu za najbolju predstavu u celini i za režiju Gorčina Stojanovića. U nekoliko kategorija, uključujući za najbolji BH dramski tekst, pobedio je banjalučki komad “Balon od kamena - moja sjećanja” Radmile Smiljanić, u režiji Filipa Grinvalda.
Glavna nagrada dodeljena je sarajevskoj predstavi zbog “delikatnog, angažovanog, ali istovremeno i ironijski distanciranog bavljenja mladom generacijom koja traži izlaz iz društvenog ćorsokaka u kojem živimo, uzrokovanog neposrednom i bolnom prošlošću, zatim zbog modernog režijskog koncepta i postupka gde se elementi novinske esejistike i dramske napetosti realiziraju u inventivno struktuiranom teatarskom performansu, te zbog sjajnih glumačkih interpretacija unutar njega”, naveo je žiri zeničkog festivala, koji je završen 2. juna, a u konkurenciji je imao samo četiri predstave.
Osim sarajevske produkcije, nekoliko nagrada osvojio je i komad “Balon od kamena - moja sjećanja” Radmile Smiljanić, u režiji Filipa Grinvalda i izvođenju Narodnog pozorišta Republike Srpske iz Banjaluke, uključujući nagradu za najbolji izvedeni bh. dramski tekst.
Smiljanićeva je nagrađena, kako je naveo žiri, zbog “umetnički uverljivog, životno utemeljenog i poetski sazdanog pristupa ‘drami sećanja’ i povratku u svet detinstva jedne ‘izgubljene generacije’ u vrtlozima istorije ovih prostora, kao i zbog njegovog ukupnog dramskog potencijala i prilagodljivosti teatarskoj igri i izvođenju”.
Sarajevska i banjalučka predstava osvojile su i glumačke nagrade - za mušku ulogu ravnopravno su nagrađeni Aleksandar Seksan i Ermin Sijamija za glumačka ostvarenja u “Sarajevskoj pozorišnoj tragediji”, dok je za žensku ulogu nagrađena Nataša Ivančević za ulogu Babe u predstavi “Balon od kamena - moja sjećanja”.
Za ulogu u banjalučkoj predstavi nagrađena je i Sandra Ljubojević (Mala Slobodanka), kao najbolja mlada glumica.
Predstava “Balon od kamena - moja sjećanja” pobedila je i u kategoriji za scenski pokret, koji je osmislio Miloš Paunović.
Nagrada za scenografiju i kostimografiju dodeljena je Alois Galle za predstavu “Ne volim poneđeljak” Zlatka Topčića, u režiji Christiana Papkea i produkciji Kamernog teatra 55 i MESS-a.
U konkurenciji je bila još samo predstava “Nije čovjek ko ne umre” Velimira Stojanovića, u režiji kolektiva i izvođenju Narodnog pozorišta u Mostaru, budući da je otkazana predstava “Bizarno” Željka Hubača, u režiji Petra Kaukova i izvođenju Bosanskog narodnog pozorišta Zenica.
Žiri su činili Strajo Krsmanović (predsednik), Lejla Sarajlić i Jasmin Duraković.
Pobednička predstava “Sarajevska pozorišna tragedija” premijerno je izvedena krajem aprila u završnici “Modula memorije” festivala MESS, a
priča je o suočavanju sa predrasudama u međunacionalnim odnosima posleratne Bosne i Hercegovine.
Prema navodima reditelja Stojanovića, predstava govori o “sećanju, seća se govorenja, govori o govoru i seća se sećanja. Govori o zlu i govoru zla, seća se dobra i govori o dobru, o sećanju na dobro i sećanju na zlo”.
“Ne možemo ne govoriti o zlu, a ako govorimo - prizivamo li u sećanje i govor zla? Ne možemo se ne sećati, a ako se sećamo zla, prizivamo li ga? Možemo govoriti, zato što moramo da se sećamo. Moramo se sećati, zato što govor nije dostatan. Pa, ipak, sve je u rečima. Reči su selektivno sećanje, izbor reči jeste izbor slika, zvukova, mirisa... Kada bi bilo jasnih odgovora, bi li bilo pozorišnih predstava, pa i ove? (Ili bi ih bilo, kao što ih je bivalo, i biće ih, kao što ih biva.) Ipak - ono što se može kazati, mora se kazati jasno; ono što se ne može kazati jasno, mora se prepustiti tišini. Kojoj tišini? Onoj o kojoj govori sećanje, o tišini koja nastane kad bi Sarajevo zimi poklopila magla i / kad se činilo / da je za tobdžije na brdu nevidljivi grad prestao / da postoji. Sećanje i govor(enje): početak i kraj svih naših moći”, naveo je Stojanović.
Direktor zeničkog festivala Nedžad Fejzić upozorio je, povodom devetog izdanja, na sve manje predstava nastalih prema tekstu domaćeg dramskog pisca.
Prošle godine su učestvovale predstave pozorišta iz Zenice, Mostara, Sarajeva, Zagreba, Izmira i Beograda, a trijumfovala je drama Narodnog pozorišta u Beogradu “Derviš i smrt” Meše Selimovića, u režiji Egona Savina, osvojivši nagrade za najbolju predstavu u celini, režiju i najbolje glumačko ostvarenje Nikole Ristanovskog, za ulogu Ahmeda Nurudina.
Sajt Bosanskog narodnog pozorišta Zenica je www.bnp.com.ba
(SEEcult.org)
