Nema zemlje do slobode
Galerija SIZ u Rijeci predstavlja od 2. oktobra u Malom salonu Muzeja moderne i savremene umetnosti (MMSU) samostalnu izložbu Lale Raščić “Nema zemlje do slobode” koja obuhvata dve video instalacije koje se na različite načine odnose na istoriju i sadašnjost Balkana i Amerike.
Izložba obuhvata tek završenu dvokanalnu video instalaciju “Nema zemlje do slobode”, kao i već ostvarenu, ali hrvatskoj publici dosad nepredstavljenu video instalaciju “Bilo koji predmet”.
Umetnica u oba projekta polazi od teksta koji postaje studija slučaja interpretirana ili analizirana kroz izvedbu za kameru.
U video instalaciji “Bilo koji predmet” polazište za scenario je nekoliko slučajno pronađenih, izmeštenih stranica, a njihova analiza provlači se kroz tri različita jezika, nižući informacije bez prevođenja, na hrvatskom, engleskom i nemačkom jeziku. Za razliku od Sophie Calle, koja secirajući pismo bivšeg ljubavnika dobija tragikomičan rezultat, rad “Bilo koji predmet” nalikuje rešavanju misterije kroz koje se pronađeni tekst smešta u precizan geopolitički kontekst Zapadnog Balkana i progovara o međuodnosima koji na tom području postoje više od jednog veka, a posledice vuku do danas, saopštio je MMSU.
U dvokanalnoj video instalaciji “Nema zemlje do slobode” Lala Raščić kao polazište uzima literarno delo - putopis.
Radnja se odvija na području reke Misisippi, a narativ proizlazi iz zapažanja mislioca iz 19. veka, anarhiste i geografa Elisea Reclusa, koji kroz svoju knjigu “Put do Nju Orleansa” (A Voyage to New Orleans) piše o doticajima modernosti s prirodom, beleži mlado američko društvo. Pritom njegov opis deluje kao opis današnjeg društva.
Iako se, kako je navedeno u najavi izložbe, lociranje ta dva rada Lale Raščić u dva udaljena kraja sveta može prvenstveno pripisati tome da umetnica živi na potezu između te dve lokacije, u istorijskim narativima radova uočavaju se sličnosti. Ako se izuzme partikularnost specifičnog konteksta, u oba slučaja umetnica smešta sadašnjost u konkretan istorijski sled.
Lala Raščić rođena je u Sarajevu, a završila je Akademiju likovnih umjetnosti u Zagrebu.
Bila je gostujući umetnik na Rijksakademie u Amsterdamu, Platform Garanti u Istanbulu, Cite des Arts u Parizu i Kultur Kontakt u Beču.
Njen rad obuhvata instalaciju, video, performans i slikarstvo, a intenzivno izlaže na međunarodnoj sceni i po regionu.
Dobitnica je nagrade „Budućnost Evrope” za umetnost za 2013. godinu, koju dodeljuje kompanija Alpha2000, a u užem je izboru za Henkelovu nagradu za umetnost. Između ostalog, dobitnica je i nagrade “Zvono” za mlade umetnike u Bosni i Hercegovini 2006. godine i prva je dobitnica otkupne nagrade hrvatskog T-HT-a i zagrebačkog Muzeja savremene umetnosti 2007.
Među njenim skorašnjim samostalnim nastupima su "Whatever the Object“ u Muzeju savremene umetnosti u Lajpcigu, (2013), „A Load from the Inside - Reviewed“ u Muzeju Sigmunda Frojda u Beču (2011) i projekat „Prokleta brana“, koji je predstavila u više gradova u regionu.
Jedna je od učesnica i predstojećeg 54. Oktobarskog salona u Beogradu, koji će biti održan prema koncepciji kustoskog tima Red Mind(e)d.
Njeni radovi deo su privatnih i muzejskih zbirki u Sarajevu, Zagrebu i Nju Orleansu, a na relaciji tih gradova i živi i radi.
U Zagrebu je članica udruženja umetnika HDLU i HZSU, u Sarajevu je članica Odbora organizacije Crvena, a u Nju Orleansu je članica galerije Good Ćildren pod vođstvom umetnika.
Izložba u Malom salonu MMSU biće otvorena do 8. oktobra.
(SEEcult.org)
