Preminula Ljubica Cuca Sokić
Slikarka i akademik Ljubica Cuca Sokić, cije je slikarstvo određivano kao umerena apstrakcija, a hronološki se poklapalo sa evolucijom srpske moderne umetnosti 20. veka, preminula je u Beogradu u 95. godini. Datum sahrane Ljubice Cuca Sokić, koja je bila redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti (Odeljenje likovne i muzičke umetnosti), biće naknadno saopšten.
Slikarka i akademik Ljubica Cuca Sokić, cije je slikarstvo određivano kao umerena apstrakcija, a hronološki se poklapalo sa evolucijom srpske moderne umetnosti 20. veka, preminula je u Beogradu u 95. godini.
Datum sahrane Ljubice Cuca Sokić, koja je bila redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti (Odeljenje likovne i muzičke umetnosti), biće naknadno saopšten.
Rođena 9. decembra 1914. godine u Bitolju, prilikom izbeglištva njene majke iz Beograda, Ljubica Cuca Sokić bila je jedan od osnivača grupe “Desetorica” 1940. godine (uz Bogdana Šuputa, Juricu Ribara, Danicu Antić, Dušana Vlajića, Nikolu Graovca, Boru Grujića, Milivoja Nikolajevića, Stojana Trumića i Aleksu Čelebonovića).
Prethodno je boravila u Parizu, od 1936. do 1939. godine, kada je i izlagala sa grupom jugoslovenskih umetnika, a prvu samostalnu izložbu u Beogradu imala je 1939. u Paviljonu “Cvijeta Zuzorić”, godinu dana nakon što je postala članica ULUS-a.
Završila je Umetničku škola sa akademskim tečajem u Beogradu 1936. godine (kod Bete Vukanović, Ljube Ivanovića, Vase Pomorišca i Ivana Radovića), a bila je profesorka Akademije za likovne umetnosti u Beogradu od 1948. do 1972. godine, gde je osnovala i fond za nagrađene studente “Mali format”.
Dopisni član SANU postala je 1968. godine, a redovni 1978.
Dobitnica je niza priznanja i nagrada, među kojima je i nagrada za slikarstvo na prvom Oktobarskom salonu u Beogradu 1960. godine, Oktobarska nagrada grada Beograda 1978. godine za retrospektivu u “Cvijeti” 1977, Gran pri prvog Bijenala jugoslovenske minijaturne umetnosti 1989. godine, Vukova nagrada 1993. i nagrada “Politike” za likovnu umetnost za 1995. godinu, za retrospektivnu izložbu u Galeriji SANU iste godine.
Dobitnica je i Savezne nagrade FNRJ za slikarstvo 1949, Sedmojulske nagrade Srbije 1972, kao i Ordena zasluge za narod sa srebrnim zracima 1971. godine.
Za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti izbarana je 1968. a za redovnog 1978. godine.
Prema navodima istoričarke umetnosti Svetlane Jovanović, umetnički opus Ljubice Cuce Sokić doprinosi sagledavanju njenog individualnog doprinosa genezi intimističkog slikarstva usvojenog svojevremeno u krugu intimista 30-ih godina prošlog veka, a razvijanog u posleratnim decenijima, ali i istraživanja jednog od aspekata ženskog stvaralaštva, kao i stanja umetničke scene uoči Drugog svetskog rata.
Njene rane radove, pored intimizma, odlikuje i dikretno zanimanje za socijalno okruženje i fizički rad, kao i egzistencijalnu otuđenost i vrstu urbane klaustrofobije. Njeno dalje likovno istraživanje bilo je posvećeno pre svega uspostavljanju ravnoteže između racionalnog, strukturalnog pristupa predmetu i sistematskog istraživanja njegovih pikturalnih vrednosti.
Osim slikarstvom, Ljubica Cuca Sokić bavila se i ilustracijom knjiga, pretežno za decu, a radila je i skice za nekoliko filmova.
Sajt SANU je http://www.sanu.ac.rs
Na fotografiji: Sto u enterijeru, 1962 (Zbirka Rajka Mamuzića, Novi Sad)
