Preminuo Leonard Koen
Legendarni kandaski pevač i kantautor Leonard Koen (Cohen) preminuo je u 83. godini.
Vest o smrti Koena objavljena je na njegovoj Fejsbuk strani, a potvrdila ju je u noći između 10. i 11. novembra i njegova izdavačka kuća Soni.
“Izgubili smo jednog od najcenjenijih i najkreativnijih vizionara”, saopšteno je na Koenovoj Fejsbuk strani, uz molbu porodice za poštovanje privatnosti.
Koen je u oktobru objavio 14. album “You Want it Darker”, koji je dobio mnoge pohvale.
U nedavnom intervjuu za “Njujorker”, Koen je govorio i o smrti: “Spreman sam da umrem. Nadam se da neće biti previše neprijatno. To je to što se mene tiče”.
Koen je retko viđan u javnosti poslednjih par godina, nakon što je okončao svoju “Veliku turneju” na Novom Zelandu krajem 2013. Tokom petogodišnje turneje održao je gotovo 400 koncerata širom sveta, a najčešće su trajali po tri sata.
Rođen 21. septembra 1934. godine u Montrealu, Koen je bio aktivan na muzičkoj sceni još od 60-ih godina 20. veka, a tokom višedecenijske karijere postao je jedan od najvažnijih i najuticajnijih kantautora današnjice, omiljen među različitim generacijama i publike, i kritike.
Seks, duhovnost, religija, moć… neke su od ključnih tema koje je istraživao u pesmama, postavljajući ujedno niz pitanja o suštini života.
Istakao se već prvim albumom “Songs of Leonard Cohen” (1967) sa pesmama kao što su “Suzanne”, “Sisters of Mercy”, “So Long, Marianne” i “Hey, That’s No Way to Say Goodbye”. Usledili su albumi “Songs From a Room” (1969) i “Songs of Love and Hate” (1971), a sva tri su reizdata 2007.
Među njegovim posebno zapaženim albumima su i “I’m Your Man” (1988) i “The Future” (1992), koji su oslikali izuzetno komplikovano vreme u kojem su nastali - pesme poput “Ain’t No Cure for Love”, cinično nazvane “I’m Your Man” i najeksplicitnije “Everybody Knows”, prenele su njegovo viđenje savremenog sveta, uz njemu svojstvenu perspektivu, analizu i mudrost. Naslovnom numerom “The Future”, Koen je ironično opisao sebe kao “malog Jevrejina koji je napisao Bibliju”, a njegova zaokupljenost jevrejskom kulturom, opsednutost hrišćanskom ikonografijom i duboka posvećenost budističkoj uzdržanosti, učinili su ga idealnim komentatorom novog milenijuma i apokaliptičnih strahova izazvanih njegovim dolaskom.
Pesmama “Waiting for the Miracle”, “Closing Time”, “Anthem” i “Democracy”, predstavio je kulturni pejzaž ispresecan strahovima, koji čezne za novom nadom.
Objavio je i albume “Ten New Songs” (2001) i “Dear Heather” (2004), kao i “Blue Alert” (2006), na kojem je, kao producent i koautor, sarađivao sa nekadašnjim pratećim vokalom Anjani Tomas, koja i peva na albumu.
Prošle godine objavio je album “Can’t Forget: A Souvenir of the Grand Tour” sa deset pesama, snimljenih za vreme turneje.
Koen se još na početku muzičke karijere dokazao i u književnosti – zbirkama poezije “Let Us Compare Mythologies” (1956) i “Flowers for Hitler” (1964), kao i romanima “The Favourite Game” (1963) i “Beautiful Losers” (1966).
Dvostruku karijeru u muzici i književnosti nastavio je potom decenijama, uz pohvale da njegove pesme odlikuje redak književni kvalitet, a njegovu poeziju i prozu nesvakidašnja muzikalnost.
(SEEcult.org)
