Preminuo Mato Kukuljica
Osnivač i dugogodišnji upravnik Hrvatske kinoteke Mato Kukuljica, koji je bio član mnogih ekspertskih timova evropskog i Međunarodnog udruženja filmskih arhiva (FIAF), a intenzivno se bavio i stručnim i tehnološkim problemima zaštite i restauracije filmske građe, preminuo je iznenada u Zagrebu. Kukuljica je preminuo 5. januara u Zagrebu, saopštio je Hrvatski filmski savez (HFS), navodeći da je izgubio dugogodišnjeg prijatelja i saradnika, a hrvatski film hrvatski film jednog od najvrednijih poznavalaca i zaštitara.
Osnivač i dugogodišnji upravnik Hrvatske kinoteke Mato Kukuljica, koji je bio član mnogih ekspertskih timova evropskog i Međunarodnog udruženja filmskih arhiva (FIAF), a intenzivno se bavio i stručnim i tehnološkim problemima zaštite i restauracije filmske građe, preminuo je iznenada u Zagrebu.
Kukuljica je preminuo 5. januara u Zagrebu, saopštio je Hrvatski filmski savez (HFS), navodeći da je izgubio dugogodišnjeg prijatelja i saradnika, a hrvatski film hrvatski film jednog od najvrednijih poznavalaca i zaštitara.
Rođen 1941. godine u Dubrovniku, Kukuljica je 1965. diplomirao na Filozofskom fakultetu u Zagrebu književnost i engleski jezik.
Od 1968. bio je saradnik, pa savetnik, a potom i direktor Filmoteke 16, u kojoj je, između ostalog, 1977. godine pokrenuo biblioteku u kojoj su objavljene mnoge vredne knjige, poput “Teorije filma” Ante Peterlića i “Filmske kamere” Nikole Tanhofera.
Kao zamenik generalnog direktora Jadran filma, bavio se prvenstveno međunarodnim koprodukcijama, a zatim se prihvatio teškog zadatka formiranja Hrvatske kinoteke i prikupljanja arhivske građe rasute po filmskim arhivama u bivšoj Jugoslaviji, u Evropi i svetu.
Prema navodima HFS-a, Hrvatska kinoteka učlanjena je u FIAF krajem 90-ih godina prvenstveno njegovom zaslugom.
Posebnu pažnju Kukuljica je posvetio prikupljanju i restauraciji amaterskih filmova Oktavijana Miletića i Maksimilijana Paspe, osnivača Kinokluba Zagreb, nastalih u periodu od 1927. do 1940. I tu je pokrenuo biblioteku u kojoj su objavljene značajne monografije o Kreši Goliku, Miletiću, filmskom stvaralaštvu na Školi narodnog zdravlja "Andrija Štampar" i mnoge druge.
Intenzivno se i uspešno bavio stručnim i tehnološkim problemima zaštite i restauracije filmske građe, a naučni rad i doprinos zaokružio je doktoratom iz područja filmske arhivistike.
Bio je i predavač teorije i istorije filma, a posebno istorije hrvatskog filma, na Filozofskim fakultetima u Zagrebu i Osijeku. Bio je i dugogodišnji član Saveta Škole medijske kulture "Dr. Ante Peterlić ".
Kao veliki zaljubljenik u animirani film, od 1972. aktivno je pomagao pokretanje Svetskog festivala animiranog filma u Zagrebu, na kojem je od 1999. bio član međunarodnog žirija, a 2006. i zamenik predsednika Programskoga veća.
Autor je priručnika “Zaštita i restauracija filmskoga gradiva” koji se i danas koristi kao obavezna stručna literatura u Ljubljani, Beogradu i Skoplju.
Poslednjih desetak godina intenzivno se bavio programiranjem prezentacije hrvatskog filmskog stvaralaštva u inostranstvu.
Penzionisan je 2008. godine, ali je do poslednjeg daha bio izuzetno angažovan na projektu digitalizacije i digitalne restauracije hrvatskih filmskih klasika.
