Reimaginacija muzeja
Nova serija javnih predavanja međunarodnog programa “Šta kustosiranje može/treba da bude” (WCSCD) počinje 10. novembra onlajn predavanjem “Reimaginacija muzeja” italijanskog kustosa i umetničkog direktora Muzeja savremene umetnosti u Rimu (MACRO) Luke Lo Pinta.
Lo Pinto će govoriti o programu koji je razvio u MACRO, pretvarajući “muzej u izložbu koja je zamišljena kao forma i mesto proizvodnje”. “Kontejner koji postaje sadržaj ima za cilj da redukuje distancu između dihotomije muzeja-glumca i publike – posmatrača”, naveo je Lo Pinto povodom predavanja koje će održati 10. novembra u 12 sati preko Zoom platforme (ID: 985 237 3109), a biće prenošen uživo na Fejsbuk stranama WCSCD, portala SEEcult.org i Italijanskog instituta za kulturu u Beogradu.
Luka Lo Pinto, foto: Giovanna Silva
Prema mišljenju Lo Pinta, Muzej je “medijum koji bi konstantno trebalo da se preispituje”.
“On više ne može da bude zamišljen samo kao mesto pukog promišljanja, nego i kao društveni prostor koji je zasnovan na slobodi eksperimentisanja i želji da se ostvare vizije umetnika. U istorijskom trenutku u kojem se koncept muzeja i njegov identitet, usled socijalnih i ekonomskih promena kao i jezika same umetnosti, stalno dovode u pitanje, neophodno je eksperimentisati alternativnim modelima”, naveo je Lo Pinto (1981), koji je od 2014. do 2019. godine radio kao kustos u bečkom “Kunsthalle muzeju.
U Kunsthaleu je organizovao samostalne izložbe Natali di Paskije, Kamij Enro, Gelatin&Liam Gillick, Olafa Nikolaja, Pjera Bizmuta, Babete Mangolte, Šarlemanja Palestina, kao i grupne izložbe Time is thirsty; Publishing as an artistic toolbox: 1989-2017; More than just words; One, No One and One Hundred Thousand; Individual Stories i Function Follows Vision, Vision Follows Reality.
Među njegovim kustoskim projektima su i Io, Luca Vitone (PAC), 16th Art Quadriennale (Palazzo delle Esposizioni, Rim), Le Regole del Gioco (Achille Castiglioni Studio-Museum, Milano), Trapped in the closet (Carnegie Library/FRAC Champagne Ardenne, Rems), Antigrazioso (Palais de Tokyo, Pariz); Luigi Ontani (H.C. Andersen Museum, Rim), D’après Giorgio (Giorgio de Chirico Foundation, Rim); Olaf Nicolai-Conversation Pieces (Mario Praz Museum, Rim).
Suosnivač je časopisa i izdavačke kuće “Nero”, a njegovi tekstovi objavljivani su u sklopu mnogih kataloga i međunarodnih časopisa. Priredio je izdanje “Documenta 1955-2012. The Endless story of two lovers”.
Objavio je (2014) i publikaciju “2014”, koja funkcioniše kao vremenska kapsula.
Međunarodni program “Šta kustosiranje može/treba da bude” (WCSCD) pokrenut je 2018. godine u Beogradu kao edukativna platforma koja se bavi pojmom kustosiranja. Od 2020. godine WCSCD je počeo da inicira sopstvena kustoska istraživanja i projekte koji bi rešili tu vrstu složenosti, zadržavajući obrazovnu komponentu kao srž programa. Celokupan program i serije javnih predavanja inicirala je i organizovala kustoskinja Biljana Ćirić, koja je povodom novog ciklusa će se ove godine program WCSCD, u saradnji sa institucijama širom sveta, baviti promišljanjem načina na koji je moguće izboriti se protiv fizičke i ideološke razdvojenosti u ovim nesigurnim vremenima.
Serija predavanja u okviru programa WCSCD 2020/2021. realizuje se u saradnji sa Divisions of Arts and Humanities, Duke Kunshan University.
Ostali partneri na projektu su Italijanski institut za kulturu u Beogradu, Francuski institut za kulturu, Austrijski kulturni forum, austrijska i švedska ambasada u Beogradu i Gete institut.
(SEEcult.org)
