Sahranjena Svetlana Velmar Janković
Istaknuta srpska književnica i akademik Svetlana Velmar Janković sahranjena je 12. aprila na Novom groblju u Beogradu u prisustvu porodice, prijatelja i mnogobrojnih ličnosti kulturnog i javnog života, a prema njenoj izričitoj želji nije bilo oproštajnih govora.
Opelu i sahrani Svetlane Velmar Janković, koja je preminula 9. aprila u 82. godini, prisustvovali su i ministar kulture i informisanja Srbije Ivan Tasovac i državni sekretar Ministarstva Dejan Ristić, predsednik Srpske akademije nauka i umetnosti Nikola Hajdin, kao i bivši ministar kulture Predrag Marković, osnivač izdavačke kuće Stubovi kulture za koju je Svetlana Velmar Janković godinama objavljivala.
Sahrani su prisustvovale i brojne kolege Svetlane Velmar Janković, među kojima su bili Mihajlo Pantić, Matija Bećković, Miro Vuksanović, Gojko Tešić, Mileta Prodanović, Goran Gocić…
Mnogobrojne kolege odale su joj poštu proteklih dana i posredstvom medija, ističući da je bila jedna od najznačajnijih srpskih književnica.
Mihajlo Pantić ocenio je za “Blic” da knjige Svetlane Velmar Janković ne tematizuju samo najznačajnije događaje istorije našeg podneblja, nego dočaravaju i tipičan udes ovdašnjeg građanstva, pokazujući kako se otvoreni prelomi dalje i bliže kolektivne prošlosti reflektuju na sudbine manje ili više bespomoćnih pojedinaca.
Vida Ognjenović istakla je da je Svetlana Velmar Janković sa velikom otmenošću izdržavala razne nedaće u životu hrabro, dostojanstveno, bez buke i bez ikakve razmetljivosti.
Dušan Kovačević istakao je njena dela o istoriji Beograda, a Ljubomir Simović je izdvojio njene knjige eseja “Savremenici”, “Ukletnici” i “Srodnici” u kojima govori o delima pisaca na kojima se zasnivaju domaća moderna literatura i identitet.
Svetlana Velmar Janković, rođena 1. februara 1933. u Beogradu, gde je diplomirala na Filološkom fakultetu (francuski jezik i književnost), autorka je niza romana, eseja i zbirki pripovedaka, a prevođena je na engleski, francuski, nemački, ruski, španski, italijanski, grčki, bugarski, koreanski, mađarski jezik...
Bila je dopisni član SANU od 2006. godine, a redovni od 2009.
Dobitnica je nagrada: "Isidora Sekulić", "Ivo Andrić", "Meša Selimović", "Đorđe Jovanović", "Bora Stanković", Nagrade Narodne biblioteke Srbije za najčitaniju knjigu u 1992. godini, NIN-ove nagrade za roman godine (1995) – za “Bezdno”, kao i nagrada "Neven", nagrade "Politikinog Zabavnika", nagrade "6. april" za životno delo o Beogradu, te nagrada “Žak Konfino’’, “Mišićev dukat”, “Ramonda serbica”, “Stefan Mitrov Ljubiša”...
(SEEcult.org)