Skulptura kao medij, metod i društvena praksa
Zbornik radova “Skulptura: Medij, metod, društvena praksa” sa jednodnevnog simpozijuma održanog krajem 2016. godine u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine (MSUV) u Novom Sadu, nastao je, kao i sama konferencija, iz težnje da se inicira radni i misleći prostor za stvaranje i dijalog novih ideja i značenja koji se mogu čitati iz raznorodnih umetničkih gestova i širih kulturnih i političkih praksi u vezi sa skulpturom i njenim izlaganjem u izložbenom, muzejskom i javnom prostoru u Srbiji u 20. i 21. veku.
Publikacija “Skulptura. Medij, metod, društvena praksa”, u izdanju MSUV, objavljena je u okviru nacionalne naučne konferencije koja je u tom muzeju održana u novembru 2016. godine, a čiji učesnici su bili: dr Dejan Sretenović, mr Katarina Mitrović, dr Mariela Cvetić, dr Maja Stanković, Milica Pekić, dr Lidija Merenik, dr Jasmina Čubrilo, kao i ma Ana Bogdanović i mr Suzana Vuksanović, koje su i urednice tog zbornika.
Projekat je iniciran s obzirom na to da vrednost, značaj i heterogenost nasleđa koje skultpura ima za razvoj i građenje društvenog identiteta kulture u Srbiji i na širem jugoslovenskom prostoru nije u dosadašnjim naučnim i stručnim izučavanjima, kao ni muzejskim izložbenim projektima, u svoj svojoj složenosti i problematikama interpretiran, niti adekvatno artikulisan.
Polazno pitanje projekta odnosilo se na načine na koje se spram prostornih konstelacija privatnog, institucionalnog i javnog karaktera misli i artikuliše kroz skulpturu, odnosno skulptorski.
Pojam skulpture shvaćen je u smislu njenog proširenog polja koje obuhvata ili se graniči sa konceptima objekta, arhitekture, tela i performansa/događaja, kao kategorijama prostornog karaktera. Osim toga, problemi poput društvenog i kulturnog statusa tako široko shvaćenog pojma skulptorskih promišljanja bili su predmet diskusije, pre svega u smislu mehanizama i modela kroz koje skulptorski objekti intereaguju sa poljima umetnosti i kulture, reprezentacije i istorijske kanonizacije. Pažnja je, prema navodima urednica, bila posvećena i performativnim razmatranjima skulpture, odnosno njenim izvođenjem i delovanjem kroz time-based medije i eksperimente, poput video umetnosti, izvođačkih umetnosti i pozorišta.
Zbornik radova “Skulptura: Medij, metod, društvena praksa”, čiji su recenzenti dr Ješa Denegri i dr Radoš Antonijević, objavljen je na 165 strana, sa ilustracijama, a 26. aprila predstavljen je u Salonu Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, uz učešće urednica i pojedinih autora.
Uz tekst Ane Bogdanović i Suzane Vuksanović “Prostori i razumevanja skulpture. Crtice o istoriji i savremenosti skulptorskog medija”, zbornik sadrži i radove Dejana Sretenovića “Nadrealistički objekat simboličke funkcije Vaneta Bora”, Katarine Mitrović “Emocije u memorijalnoj skulpturi socijalizma – spomen-park Kragujevački oktobar”, Mariele Cvetić “S, M, L, XL ili one size fits all: veličina statue kao ideološki parametar”, Maje Stanković “Da li skulptura postoji u savremenoj umetnosti?”, Milice Pekić “Oblikovanje formi društvenosti – arhitektura ljudskih odnosa”, Lidije Merenik “Identitet medija i antimedij u delu Ivana Grubanova ‘Ujedinjene mrtve nacije’, Paviljon Srbije na Bijenalu u Veneciji 2015” i Jasmine Čubrilo “Preoznačavanje medija: Zoran Todorović ‘Nekoliko panorama za jednu fenomenologiju iracionalnog’”.
Održavanje naučne konferencije i objavljivanje zbornika radova omogućilo je Ministarstvo kulture i informisanja Srbije.
(SEEcult.org)
