Zapis Stanojevića u Magacinu
Izložba "Zapis" multimedijalnog umetnika Đorđa Stanojevića biće otvorena 10. decembra u Magacinu u Kraljevića Marka, a ispituje kolektivno sećanje i njegov uticaj na život, odnosno mogućnosti promena onoga što je dato današnjim generacijama. Konceptualna postavka u neobičnom prostoru Magacina postavlja pitanja elementarne ljudske egzistencije, budući da je fokus Stanojevićevog rada egzistencijalna umetnost, odnosno ogoljen život - onakav kakav jeste. Izložba obuhvata fotografije i slike dlanova na kojima su urezani putevi koji su nam suđeni.
Izložba "Zapis" multimedijalnog umetnika Đorđa Stanojevića biće otvorena 10. decembra u Magacinu u Kraljevića Marka, a ispituje kolektivno sećanje i njegov uticaj na život, odnosno mogućnosti promena onoga što je dato današnjim generacijama.
Konceptualna postavka u neobičnom prostoru Magacina postavlja pitanja elementarne ljudske egzistencije, budući da je fokus Stanojevićevog rada egzistencijalna umetnost, odnosno ogoljen život - onakav kakav jeste.
Izložba obuhvata fotografije i slike dlanova na kojima su urezani putevi koji su nam suđeni.
Fotografije su velikog formata, a monumentalne kompozicije slikane su klasičnom slikarskom tehnikom ulja na platnu.
Prema navodima Saše Janjića, Stanojević u najnovijoj seriji radova “Zapis” nastavlja da istražuje izražajne mogućnosti slike kao vizuelne predstave.
Bilo da se radi o ulju na platnu ili fotografiji, polazište i principi su isti. Slika je za Stanojevića mentalni prostor. Ona nije fizička datost, objekat proučavanja ili običan proizvod. Ona je duhovni svet u koji umetnik odlazi i, kako on sam kaže, “... ponekad nemam gde do u sliku”. Ipak, to ne znači da je u pitanju eskapizam - neprihvatanje realnosti i svega onoga što ona donosi, naveo je Janjić, dodajući da je Stanojević svestan njenih varijeteta, procesa koji oblikuju “stvarni” svet i, na kraju krajeva, svih onih dešavanja koja utiču na svakodnevni život.
Njegov odlazak u sliku je svesna i odgovorna odluka. Polje njegovog delovanja je slikarsto koje zadire u vlastitu ontološku svrsishodnost, životno oporu i preciznu esenciju. Kroz boju, liniju i druge, karakteristično likovne, odnosno slikarske postupke, umetnik želi da vrati ovom medijumu njegovu funkcionalnost, da ostvari njegovu davno izgubljenu “iskrenost”, onaj modernistički kvalitet ozloglašen kao krivac za uljuljkani buržoaski larpurlartizam¬, dodao je Janjić , napominjući i da¬ je Stanojevićeva umetnost, međutim, daleko od “čistog” elitističkog formalizma - ona je za njega objekat, praksa, radni dan; ona je san, želja, misao.
Prema Janjiću, Stanojevićeva umetnost je iznad svega duboko humana, kao što se i on, kao umetnik, bavi humanošću, duhovnošću. Njegova tema jeste čovek, ali ne neka posebna ličnost, već čovek kao biće, kao univerzalna kategorija. Inspirisana dihotomijom čovekovog ovozemaljskog postojanja, Stanojevićeva slika reprezentuje simboličkog čoveka sadržanog u svojevrsnom agonu između sudbine i kontrole - odnosno borbe za upravljanje nad vlastitim životom. Takva “predstava” je struktuirana simbolički: u linijama - kao linijama “sudbine”, odnosno linijama na dlanovima koje svi imamo i linijama-borama staračkog lica.
One su zapis, datost po sebi, na njih ne možemo da utičemo i da ih menjamo. Stanojević na svojim slikama “ispisuje” te zapise, svesno težeći da ih reprodukuje kao individualizovane geografije, iscrtane kao predestinacija i kao posledica, ili kako sam kaže: “... geografija života, samo postojanje. Sreća, bolovi, greške, lutanja...”, dodao je Janjić povodom izložbe.
Ukazujući i na Stanojevićevu inspiraciju večitim Tarkovskim, Janjić je naveo i da je Stanojević snažno artikulisao tendenciju kojoj je i ranije, u svojum prethodnim radovima, bio blizak.
To je ideja o slikarstvu zbira životnih, “običnih” ljudskih iskustava i jednog, dubokog aspekta humanog - vere. Vere i duhovnosti, oličenoj u odrazu, u odnosu zemlje i neba, u pogledu na gore, prema gore, u poverenju, nadi, traženju smisla u besmislu, logici u slučajnosti, saznanja u nesaznatljivom.
“Jednostavnim, tradicionalnim, slikarskim vokabularom, Stanojevićevo slikarstvo je pre svega dokument vizuelnih znakova, ono je otvoreno i hrabro svedeno na svoju suštinu - na kod, koji kad se jednom otkrije postaje svima blizak”, naveo je Janjić.
Stanojević je rođen 1974. godine u Valjevu, a Fakultet likovnih umetnosti završio je 1999. u Beogradu, gde je i magistrirao 2003. Izlagao je u zemlji i inostranstvu i dobitnik je nekolicine nagrada, među kojima se izdvajaju nagrada na IV Jugoslovenskom bijenalu mladih umetnika i nagrada za najbolji vizuelni identitet Srbije 2007. godine.
Izložba će biti otvorena do 23. decembra, a organizovana je uz podršku ProArt.org.
Na slici: Linije-dlana, 200x140cm, digitalna fotografija, 2009.
(SEEcult.org)
