Zbornik radova FDU, 15-16
Nova dva broja Zbornika radova Fakulteta dramskih umetnosti (FDU) predstavljena su 3. novembra u galeriji Artget Kulturnog centra Beograda uz premijeru filma o snimanju filma Mladena Đorđevića “Život i smrt porno bande”, kao i projekciju kratkog strukturalnog filma Kurta Krena i fotografija Dragana Papića iz vremena beogradskog novog talasa. U Zborniku FDU - časopisu Instituta za pozorište, film, radio i televiziju FDU koji izlazi od 1997. godine, radove objavljuju profesori i saradnici tog fakulteta, a tekstovi obuhvataju studije pozorišta, filma, medija i kulture.
Nova dva broja Zbornika radova Fakulteta dramskih umetnosti (FDU) predstavljena su 3. novembra u galeriji Artget Kulturnog centra Beograda uz premijeru filma o snimanju filma Mladena Đorđevića “Život i smrt porno bande”, kao i projekciju kratkog strukturalnog filma Kurta Krena i fotografija Dragana Papića iz vremena beogradskog novog talasa.
U Zborniku FDU - časopisu Instituta za pozorište, film, radio i televiziju FDU koji izlazi od 1997. godine, radove objavljuju profesori i saradnici tog fakulteta, a tekstovi obuhvataju studije pozorišta, filma, medija i kulture.
Poslednja dva broja (15 i 16) obuhvataju niz radova iz tih oblasti, od užestručnih razmatranja koja u raznorodnim teorijskim ključevima iščitavaju aktuelna pozorišna i filmska ostvarenja, preko radova koji pripadaju istoriji i teoriji pozorišta i filma, pa sve do analize savremenih medijsko-političkih fenomena.
Profesorka FDU Divna Vuksanović, članica uredništva Zbornika, istakla je da je reč o jedinstvenom naučnom časopisu u regionu koji pokriva umetnost i kuturu, koji sarađuje i sa drugim srodnim fakultetima u regionu, Evropi, pa i u svetu.
Pozorišni reditelj Vlatko Ilić, autor teksta “Sablasti pozorišta i posdisciplinarna platforma”, predstavlja u tom radu deo mogućeg problemskog mišljenja lokalne pozorišne scene, odnosno lociranja, artikulisanja i kontekstualizacije problema i izazova sa kojima se ona suočava - radi preispitivanja učinka savremene pozorišne prakse i teorije u Srbiji.
Prema rečima Ilića, lokalna pozorišna scena je sablasna, jer pokušava da se pozicionira na preuzete slike pozorišta ili na neku pozorisnu tradiciju koja je problematična.
Filmolog Ivana Kronja, autorka rada “Umetničke strategije i formalni postupci u avangardnom filmu”, bavila se karakteristikama jezika avangardnog filma, među čijim su glavnim karakteristikama fragmentarna i poetska dramaturgija, diskontinualna montaža, tematizovanje forme dela, nestandradna dužina trajanja, tehnička eksperimentalnost, lični, hermetični i/ili angažovani izbor tema.
Kao prilog prezentaciji prikazan je kratki strukturalni film “15/67 TV” Kurta Krena, oca evropskog avangardnog filma, koji odlikuje odstupanje od naracije, iseckana montaža, što je katakteristika strukturalnog fima, i jako podcrtana forma.
Među radovima u Zborniku je i tekst Ninoslave Vićentijević, docenta FDU, koja se bavila omotima za ploče novog talasa kao paradigmom popularnog proizvođačkog teksta.
Prvi deo njenog rada bavi se istorijom uloge koju su omoti ploča imali u muzičkoj industriji i pop kulturi, drugi deo analizira omote ploča kao popularan, proizvođački tekst, na osnovu definicije koju je postavio Džon Fisk u knjizi “Popularna kultura”, a treći deo je praktična primena Fiskove teze o popularnim proizvođačkim tekstovima na nekoliko omota za ploče jugoslovenskog novog talasa.
Terminom novi talas označila je celu umetničku produkciju tog perioda, smatrajući da nije moguće analizirati muziku, a zaobići fotografiju koja ju je pratila.
Novi talas, kako je istakla, bio je poslednji avangardni umetnički pravac na ovim prostorima, u kojem su se prožimale različite umetnosti - pored muzike, i likovna umetnost, fotografija, ples.., a ujedno je bio i karakteristična forma društvenog otpora.
Deo njenog rada odnosi se i na analizu projekta “Dečaci” Dragana Papića, a na promociji zbornika prikazala je i deo njegovih fotografija iz vremena novog talasa.
Izlaskom Papića, idejnog tvorca “Dečaka” iz celog projekta i nasilnim smenjivanjem, zatvaranjem i preuzimanjem redakcije “Vidika” od strane tadašnje vlasti, novi talas ostao je, kako je navela u radu, bez svog teorijskog okvira, smelog, snažnog i, kako se pokazalo, neophodnog impulsa.
Među radovima u Zborniku je i tekst Vesne Perić o filmu “Život i smrt porno bande” Mladena Đorđevića kao narativizaciji potrage za porno(dis)topijom, odnosno metafore dekadencije i beznađa, i postmiloševićevskog društva, i Balkana, i civilizacije uopšte.
Đorđević je, na pitanje da li je danas moguć svojevrsni novi talas u filmskoj umetnosti i kakav je uopšte uticaj novog talasa, rekao da je Beograd uvek imao šta da ponudi i uvek je bio metropola, ali i da su se vremena ipak promenila i da danas nije moguće napraviti jedan konzistentan pokret koji bi mogao da prodre van lokalnih granica.
“Scenu čine individualci koji su, na žalost, egoisti i nemoguće je danas pokrenuti neki novi talas”, rekao je Đorđević.
Prema njegovim rečima, konzistentnost ne postoji, jer ne postoji dobar odnos prema stvarnosti koja nas okružuje, niti potreba kod savremenih autora da se ta stvarnost sagleda.
“Postoji autističan odnos prema stvarnosti, pa se većina filmova ne tiče publike”, ocenio je Đorđević.
U okviru promocije Zbornika, premijerno je prikazan film o snimanju “Porno bande”, koji je režirala Maja Uzelac, a koji, prema rečima Đorđevića, predstavlja jednu impresiju i “pokušaj da se prenese atmosfera kreativnog ludila na filmu”.
Povodom samog snimanja filma “Život i smrt porno bande”, koji je prikazan na više od 30 festivala širom sveta, Đorđević je rekao da mu je najveći problem bio da skupi glumce - zbog eksplicitnih scena seksa i nasilja. Cilj mu je pritom bio da glume kao naturščici, a prema njegovim rečima, strana publika prepoznala je taj koncept.
Đorđević je rekao i da ima mnogo preostalog snimljenog materijala, od kojeg može da se napravi serija, ali je ocenio da bi je teško pustila bilo koja televizija.
(SEEcult.org)
