Dan za prestup
Art klinika završava 29. februara obeležavanje svoje desetogodišnjice novosadskom premijerom filma “Velika proslava: od utopije do pijace (I nazad?)” u režiji Filipa Markovinovića, koji je prikazan i na 52. Oktobarskom salonu u Beogradu.
Markovinovićev film deo je programa “Konačna eutanazija” Art klinike, koji je započet nedavno projekcijom filma o “Zečjoj operi” i izložbom u Šok galeriji, a obuhvatio je i izložbe o akcijama “Prelaženje praga” i “Totalna rasprodaja umetnosti”, izvedenim u okviru 52. Oktobarskog salona.
“Velika proslava” Art klinike završava se u prestupnom danu prestupne godine, koji ističe tezu o kraju kao početku i obrnuto.
Desetogodnje opstajanje i delovanje Art klinike obeleženo je nizom akcija, reakcija, performasa, simulacija i zauzimanja stava prema aktuelnim događajima na lokalnoj društvenoj i političkoj sceni. Trenutno na prekretnici, Art klinika suočena je sa nizom spoljšnjih i unutrašnjih problema, a “Velika proslava” je povod da se postavi pitanje da li je moguće nastaviti na isti način ili je potrebno uspostaviti novu paradigmu delovanja.
Art klinika postoji od 2000. godine kao poslednji projekat grupe LED art koja je okupljala umetnike i inetelektualce u zajedničkom neprihvatanju postojećeg stanja, a kritičkim i subverzivnim akcijama propratila je traumatično događanje na jugoslovenskoj i srpskoj društvenoj i političkoj sceni od 1992. do 2000: rat, razaranje SFRJ, pljačke i pokolje, siromaštvo, migracije, inflaciju, narastajući nacionalizam, NATO intervenciju, demonstracije i konačni obračun.
Nakon 2000. godine, saobrazno okolnostima, LED art menja način postojanja i osniva MMC LED art, legalizuje se, otvara Art kliniku kao neku vrstu institucionalnog oblika rada koji i nadalje nastoji da sačuva njegov kritički i subverzivni potencijal.
Delatnost Art klinike zasnovana je na utopijskoj ideji da umetnost može da leči i menja svet, kao odgovor na bolesno društvo u kojem živimo. Njena misija je EST-ETIČKA (etika pre estetike). Umetnički čin otvara polje ideološkog, političkog i socijalnog, pa je otud uvek transgresivan i subverzivan u odnosu na vladajuće hijerarhije moći u umetnosti, kulturi i društvu kao celini.
Prema navdoima “Dežurnog tima” Art klinike, svako društvo je kapilarno protkano odnosima moći. Nijedna socijalna, politička, kulturna ili umetnička pozicija nije neprikosnovena i neupitna. Koristeći kompletan asortiman sredstava savremene umetnosti, Art klinika neguje kritički i aktivan odnos prema svetu koji nas okružuje. Iako instanca estetskog diskursa nije ni politička, ni naučna, ni religiozna on je na neki način nadopuna svih tih diskursa. Otud legitimitet intervencije.
Art klinika smatra i da savremeno društvo ima ogroman kapacitet da neutrališe i inkorporira svaki oblik nepristajanja i pobune protiv sebe, ali to ne potire, nego upravo potencira potrebu da se ono uvek iznova kritički procenjuje i dovodi u pitanje. Umetnost stoga mora biti odgovorna.
Čin preuzimanja odgovornosti ostvaruje se kao angažovanje na peformativan način kroz simulacije, magijske akcije i ad hoc reakcije.
(SEEcult.org)
