Završen 6. JFF
Publika šestog Festivala jevrejskog filma (JFF) u Zagrebu proglasila je najboljim igranim ostvarenjem “Izgubljeno vreme” Anne Justice, dok su među dokumentarcima isti broj glasova osvojili “Nikijeva porodica” slovačkog redatelja Mateja Minača i izraelski film “Mlohave ruke” Ofera Inova. “Izgubljeno vreme” je neobična ljubavna priča smeštena u 1944. godinu, a govori o begu zatvorenika i njegove jevrejske devojke iz nemačkog logora u Poljskoj.
Publika šestog Festivala jevrejskog filma (JFF) u Zagrebu proglasila je najboljim igranim ostvarenjem “Izgubljeno vreme” Anne Justice, dok su među dokumentarcima isti broj glasova osvojili “Nikijeva porodica” slovačkog redatelja Mateja Minača i izraelski film “Mlohave ruke” Ofera Inova.
“Izgubljeno vreme” je neobična ljubavna priča smeštena u 1944. godinu, a govori o begu zatvorenika i njegove jevrejske devojke iz nemačkog logora u Poljskoj.
Dokumentarac “Nikijeva porodica” inspirisan je likom i delom Nićolasa Wintona, britanskog bankara koji je neposredno pre početka Drugog svetskog rata spasio 669 jevrejske dece u Čehoslovačkoj. Taj film ujedno je i poslednji rad iz Minačeve trilogije o tom događaju. Film “Mlohave ruke” prati kreativni proces stvaranja plesne predstave u izvođenju grupe živopisnih, energičnih žena od 72 do 82 godine starosti koje hrabro prkose teškoćama i zahtevima umetnosti plesa. Istovremeno, te iskrene i osveštene žene otvoreno dele lična iskustva i osećanja u vezi sa starenjem.
Na šestom JFF-u, koji je prikazao ukupno 54 filma, završen je 26. maja austrijskim “Disanjem” Karla Markovicsa, predstavljena su i dva kratkometražna igrana filma realizovana u sklopu međunarodne filmske radionice - “Something borrowed, something blue” i “Sense”.
Stručni žiri, koji su činili Igor Mirković, Rajko Grlić i Dana Budisavljević boljim je proglasio film “Something borrowed, something blue”, nastao pod supervizijom Silvestra Kolbasa, a prema scenariju Marije Škrlec. Ekipu filma su činili i rediteljka Nataliya Ilchuk iz Ukajine, montažerka Manuela Borza iz Rumunije, Smiljka Guštak iz Hrvatske (fotografija), Marko Crnogorski iz Makedonije (asistent režije) i Erik Lončar (zvuk).
Grupu polaznika koji su snimili film “Sense” predvodio je Danilo Šerbedžija, a činili su je rediteljka Aleksandra Panisko iz Poljske, Monika Kmita iz Poljske (fotografija), Ivana Čulina iz Hrvatske (montaža), Igor Bogdanović iz Hrvatske (zvuk) i Ante Katić iz Hrvatske (scenario, asistent režije).
Prema navodima organizatora, šesti JFF je u proteklih sedam dana posetilo između 8.000 i 9.000 ljudi, što govori u prilog činjenici da je publika zainteresovana za filmove i tematiku, kao i za misiju tog festivala da promoviše zajedničke vrednosti i toleranciju kao konačni cilj u svrhu opšteg dobra.
Iako je JFF zvanično završen, posetioci još uvek imaju priliku da posete izložbu “Moć i nemoć” japanskog umetnika Seijija Kimota u Galeriji Karas. Kroz 16 skulptura i objekata, izrađenih od drveta, konopa, metala i kamena, autor propituje ljudsku slobodu i zatočeništvo. Njegove skulpture prikazuju mučenje i zlostavljanje ljudi u različitim oblicima, a izložba je otvorena do 31. maja.
Festival je održan pod pokroviteljstvom Grada Zagreba, a organizatori su
izrazili posebnu zahvalnost i volonterima, kojih je bilo sedamdesetak,
Prijatelji JFF-a su Mirko Ilić, AIC fondacija, Atlantic grupa, Orbic, Oryx...
*Foto: Branko Lustig, počasni predsednik JFF-a
(SEEcult.org)
