Preminuo Bosnimir Ličanin Likota
Banjalučki i riječki glumac Bosnimir Ličanin Likota, koji je bio i idejni tvorac Studentskog pozorišta u Banjaluci i jos nekoliko otvorenih scena, preminuo je u Rijeci u 78. godini, posle kraće bolesti.
Ličanin je preminuo 28. jula u Kliničko-bolničkom centru u Rijeci. Njegovi posmrtni ostaci biće kremirani u Zagrebu, a prema njegovoj želji, urna će biti pohranjena na groblju “Kozala” u Rijeci, u krugu najbližih. Komemoracija će biti održana u avgustu i u Banjaluci, saopštilo je Studentsko pozorište.
Rođen 8. marta 1944. u Aranđelovcu kao Živomir Ličanin, počeo je da igra 1959. godine u Amaterskom pozorištu u Prijedoru, debitujući u predstavi Milana Begovića “Pustolov pred vratima”. Kao student, aktivno je igrao u amaterskom pozorištu “Branko Krsmanović” u Beogradu, gde je diplomirao 1970. godine hemiju na Prirodno-matematičkom fakultetu.
Prvi profesionalni angažman dobio je 1971. godine u banjalučkom Narodnom pozorištu Bosanske Krajine (NPBK) u predstavi “Gospoda Glembajevi”, u režiji Predraga Dinulovića.
U NPBK odigrao je više od 50 uloga od 1971. do 1981. godine. Banjalučka publika najviše će ga pamtiti po ulogama Kovača u predstavi “Mistefija Bufo” Majakovskog, Antipe Zikova u predstavi “Zikovi” Gorkog i Agatona u Nušićevom komadu “Ožalošćena porodica”.
Radio je godinu dana i kao novinar RTV Sarajevo, odnosno dopisnik iz Banjaluke, a zatim se ponovo vratio na pozorišne daske.
Nastupao je i na filmu, televiziji i radiju, a za glumačka ostavarenja dobio je i niz nagrada na pozorišnom festivalu u Jajcu, te nagradu Udruženja dramskih umetnika Bosne i Hercegovine, nagradu “Veselin Masleša” SIZ Banjaluke, te Srebrnu kolajnu na Festivalu modrame i pantomime u Zemunu 1984. godine za monodramu “A moja Bosna je nešto treće”.
Nakon Prijedora, Beograda i Banjaluke, dobio je poziv od direktora Drame HNK “Ivana pl. Zajca” u Rijeci Nenada Šegvića da se pridruži ansamblu tog pozorišta. Odmah je uskočio u “Protekciju” Branislava Nušića, a potom i u ansambl “Svečane večere u pogrebnom poduzeću”, koji je režirao sam autor Ivo Brešan. Od tada do početka rata u BiH odigrao je najviše glumačkih rola od svih zaposlenih.
Tokom ratnih dejstava u Bosni i Hercegovini, želići mir svim narodima, promenio je ime u Bosnimir i od tada je igrao u nizu veoma značajnih predstava HNK “Ivana Pl. Zajca” kao što su: “Velika Tilda” Ivana Vidića, u režiji Neni Delmestre, “Jaž” Filipa Šovagovića u režiji Ivice Buljana, “Gospoda Glembajevi” Miroslava Krleže u režiji Branka Brezovca, “Slovenska sauna” Rudija Šeliga u režiji Janeza Pipana, “Zločin i kazna” F.M. Dostojevskog u režiji Tomija Janežiča, “Viktor ili Dan mladosti” Dušana Jovanovića u režiji Miroslava Međimoreca, “Kraljevo” Miroslava Krleže u režiji Vita Taufera.
Među Ličaninovim najpoznatijim i najhvaljenijim riječkim ulogama su uloga Bukarice u “Predstavi Hamleta u selu Mrduša Donja”, Glava u “Jažu” Ivice Buljana i Haklija u nagrađivanom “Komšiluku naglavačke”.
U penziju je otišao 2008. godine. Osim što je bio glumac, bio je i pozorišni pedagog i idejni pokretač studentskih i alternativnih scena.
U februaru 1977. godine na Elektrotehničkom fakultetu u Banjaluci pokrenuo je rad Studentskog pozorišta koje egzistira i danas, a u njegovu čast dodeljuje i godišnje nagrade mladoj glumici ili glumcu koje su nazvane njegovim nadimkom Likota. U banjalučkom Studentskom pozorištu bio je aktivan kao reditelj predstava “Molim partiju da me primi u svoje redove”, “Arif Tamburija”, “Ma dara” i “Zmaj”, a kao supervizor bio je angažovan u predstavi “Crveni kesten”.
Takođe, 1985. godine je u riječkom kvartu Belveder na “Mitingu poezije”, posvećenom Danu mladosti, osnovao Otvorenu scenu “Belvedere” koja je okupljala većinom mlade ljude, glumce početnike. Voditelj Otvorene scene “Belvedere” bio je punih 20 godina.
Poslednjih godina vodio je Otvoreno kazalište Omišalj na ostrvu Krku, u kojem je poslednji put i igrao - sa Anom Bajčić u predstavi “Smih naš bodulski” autora Iva Žica Klačića 2013. godine.
Ličanin je bio i padobranac, te je upisao 612 padobranskih skokova.
(SEEcult.org)
