Isijavanje Gorana Dragaša
Magistarska multimedijalna izložba Gorana Dragaša “Isijavanje” u Galeriji FLU u Beogradu, predstavlja istraživanje toplotnog zapisa, odnosno pokušaj prevazilaženja suprotnosti i fizičke ograničenosti optičkog i taktilnog čula. Dragaš postavlja termografskim otiscima pitanje da li su izvesni čulni kvaliteti (boja, ukus) samo stanja svesti koja ne postoje u materiji, odnosno postoje samo u svesti i da li postoji isto pravilo za sve čulne kvalitete (u ovom slučaju, toplote)?
Magistarska multimedijalna izložba Gorana Dragaša “Isijavanje” u Galeriji FLU u Beogradu, predstavlja istraživanje toplotnog zapisa, odnosno pokušaj prevazilaženja suprotnosti i fizičke ograničenosti optičkog i taktilnog čula.
Dragaš postavlja termografskim otiscima pitanje da li su izvesni čulni kvaliteti (boja, ukus) samo stanja svesti koja ne postoje u materiji, odnosno postoje samo u svesti i da li postoji isto pravilo za sve čulne kvalitete (u ovom slučaju, toplote)?
Korišćenjem infra crvene kamere, prevaziđena je fizička granica vidljivog, a taktilno je postalo optički prihvatljivo, odnosno, nevidljivo je postalo vidljivo. Toplota koja je do sada predstavljala objektivnu spoljasnjost, sada dobija oblik koji se može optički percipirati i duhovno sagledati.
Prema navodima Nikole Šuice, snimanje infra-crvenim zracima i postupak koji je primenio Dragaš na tragu je naučno zasnovanog sistema detekcije. Kako se radi o umetnosti koja se oslanja na prodornost fizičkih svojstava opažanja, u pitanju nije puka postmoderna strategija, već pre svojevrsna neutralizacija ideologije mnogih stvaranja slike u savremenoj kulturološki određenoj umetničkoj proizvodnji.
U proteklom veku, ne samo u eksperimentima u nauci i umetnosti od sekvenciranja pokreta i isijavanja svetlosti, pa preko Kirlijanove fotografije i traganja za aurom i optičkih rešenja u infra-crvenim zracima za špijuniranje nautičkih konvoja, naznačena je narav te oblasti merenog skrivenog zbivanja ka sistematizovanom vremenu, naveo je Šuica, dodajući da niz zahvaćenih i prenesenih događaja mogu da zahvate sekvence običnog života ka umetničkoj celovitosti, ali i da otvore naše sagledavanje neposredno odvijenih neuočenih pokreta i postojanja.
Vremenski sklop je neporeciv: naučna preciznost takvog zahvata odredljiva je kao moguće morfičko polje, kao uviđanje materije koje sadrži nasleđeno sećanje, što je deo višedecenijskih otkrića o sistemima predmetnog sveta i pamćenja, dodao je Šuica.
Prateći prostornim senzibilitetom vidove multimedijskog zasićenja, Dragaš ostvaruje u pokretnoj slici video kadra svakako i zvuka, ali i na površini dve dimenzije grafičke otiske koji nadmašuju kolorisane deonice raznobojne digitalne štampe. Posežući, čak i direktno za isčezavajućim dahom fizičke toplote, a time i vremena, njegov postupak infra-crvenih isijanja svakodnevnih situacija i detalja predmeta prerasta u zanosnu vizuelnu poemu, sekvenciranu s istraživačkim predumišljajem, naveo je Šuica.
Rođen 1972. u Sisku, Dragaš je diplomirao na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu 2005. godine u klasi profesora Slobodana Roksandica, a mgistrirao u klasi profesora Dragana Momirova 2009.
Član je ULUS-a, a izlagao je, između ostalog, na 13. Međunarodnom bijnalu umetnosti “Čist izraz” u Pančevu 2008. godine, Jesenjoj izložbi i prvom Međunarodnom bijenalu proširenih medija u Umetničkom paviljonu “Cvijeta Zuzorić” 2007. godine, te Međunarodnom bijenalu grafike u beogradskom SKC-u 2007.
Izložba u Galeriji FLU biće otvorena od 21. do 30. aprila.
(SEEcult.org)
