Minhenska škola Crtalića
Radovi Marijana Crtalića, nastali tokom rezidencijalnog boravka u Minhenu 2011. godine, čine novu izložbu u galeriji Greta. Reč je o radovima koji su Crtalićeva reakcija na novonastali životni kontekst u Minhenu.
Prema rečima Crtalića, najveća nepoznanica bila mu je podzemna železnica u čijem se lavirintu u početku gubio, a navikavši se na andergraund pravila, shvatio ih je kao servisnu služba za dolaske u muzeje čiju je građu neprestano proučavao i fotografisao.
Zbog veličine grada, većinu vremena provodio je u metrou, putujući od muzeja do muzeja, odnosno galerije ili ateljea u sklopu institucije Platform 3, koja ga je na mesec i po dana ugostila u sklopu rezidencijalnog programa.
Pošto je u Nemačkoj najnormalnija činjenica pretvaranje metro stanica u prave male muzeje (oslikani zidovi, gipsani odlivi drevnih skulptura i sl.), Crtalić je, kako je naveo, počeo u mašti da meša sadržaje muzeja s metro kontekstom.
Gledajući brojne antičke skulpture, a i iz dokolice, počeo je da ide i na bodi bilding treninge, te tako uveo novi režim tretiranja samog sebe. Promene su ubrzo bile vidljive, a to je i svakodnevno beležio.
Jedna od velikih nepravilnosti koju je uočio bio je ogroman broj antičkog blaga u minhenskim muzejima, a naročito grčkog (uz egipatsko, etrursko i sl.) koje je doživljavao kao nasilno otrgnuto iz svog matičnog konteksta.
Prema rečima Crtalića, uz sve to je stalno u sećanju vrteo i neke detalje svog umetničkog promišljanja o sisačkoj železari, kojoj je posvetio više projekata.
Tako mu se stopilo svakodnevno praktikovanje metroa, muzeja, fotografisanja svega i svačega, te promišljanja nastalog upoznavanjem s novim sadržajima u odnosu na stare, a sve začinjeno poslovičnom (samo)kritikom.
Prema rečima Crtalića, to je samo deo svega što je doživeo i video za vreme rezidencijalnog boravka u Minhenu, koji ga je kao umetnika sklonog kritičkom preispitivanju sebe u odnosu na svoje životne okolnosti, najviše zaintrigirao i inspirisao za umetničku reakciju.
Crtalićev izložba u galeriji Greta biće otvorena od 25. do 31. marta.
Od 30. marta do 13. aprila Crtalić se predstavlja i izložbom "Mogućnost otpora" koja će se održati u Green Room galeriji u Zaboku.
Marijan Crtalić (1968) izlagao je na više od 200 samostalnih i grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu.
Poznat je po projektu “Nevidljivi Sisak” koji je posvećen rehabilitaciji kulturne baštine njegovog rodnog Siska.
Diplomirao je 1992. slikarstvo na Akademiji likovnih umetnosti u Zagrebu, a nakon studija je počeo da istražuje medije poput videa, fotografije, performansa i sl.
Dobitnik je nagrade T-HT@MSU.hr 2010. godine, nagrade publike Fibula film festivala u Sisku 2009, 26. Salona mladih u Zagrebu i AICA-e na 36. Zagrebačkom salonu 2001...
(SEEcult.org)
