Preminuo Zoran Hristić
Nagrađivani srpski kompozitor filmske i pozorišne muzike Zoran Hristić preminuo je 12. novembra u Beogradu u 82. godini, javila je RTS.
Hristićev opus obuhvata solistička i kamerna ostvarenja, vokalno-instrumentalna dela, balete, muziku za pozorište, film i televiziju i radiofonska ostvarenja.
Rođen 1938. godine u Beogradu, Hristić je muzičko školovanje započeo u najranijem detinjstvu. Svirao je klavir, a prva kompozicija koju je napisao u 11. godini bila je "Igra za klavir". U 15. godini napisao je "Tokatu za klavir" kojom je pobedio na studentskom konkursu. Potom je upisao kompoziciju na Konzervatorijumu “Đuzepe Verdi” u Milanu, u klasi prof. Nikola Kastiljonija (Niccolo Castiglioni), a studije je nastavio na Muzičkoj akademiji u Beogradu, u klasi prof. Stanojla Rajičića, gde je diplomirao 1963.
Za najbolji diplomski rad "Naslovi za hor i orkestar" dobio je prestižnu nagradu “Stevan Hristić”.
Dobitnik je više domaćih i međunarodnih nagrada, među kojima je i nagrada za životno delo "Mali princ" Međunarodnog festivala pozorišta za decu u Subotici, kao i dve Sterijine nagrade za scensku muziku u predstavama "Koštana" i "Opsada crkve Svetog Spasa", te dve Zlatne arene – 1967. za muziku u filmu "Hasanaginica" i 1969. za muziku u filmovima "Vrane" i "Horoskop". Među filmovima za koje je komponovao muziku su i Čovek iz hrastove šume, Muški izlet, Roj, Vojnik, Nemirni, Divlje senke, Sunce tuđeg neba, Lelejska gora, Žarki, Doručak sa đavolom, Mirko i Slavko, Užička Republika, Derviš i smrt, Čuvar plaže u zimskom periodu, Vrhovi Zelengore, Pas koji je voleo vozove, Dvoboj za južnu prugu, Svetozar Marković, Široko je lišće, Savamala, Varljivo leto ’68, Pokvarenjak, Čovek u praznoj sobi, Ranjena zemlja…
Hristić je komponovao, između ostalog, i muziku i za otvaranje Olimpijskih igara u Sarajevu 1984. godine.
Krajem 70-ih postao je urednik, voditelj i osnivač Koncerta Studija B, od 1982. do 1989. godine bio je glavni muzički urednik Radio Beograda, a potom je prešao na TV Beograd, kasnije RTS, gde je bio glavni i odgovorni urednik u Muzičkoj redakciji do 1995.
Bio je i umetnički direktor i selektor Beogradskih muzičkih svečanosti i festivala Mokranjčevi dani, a kao član žirija, doprineo je i afirmaciji Sabora trubača u Guči.
(SEEcult.org)