Samo moje

Umetnički projekat “Samo moje” Ane Dubljević i Igora Koruge, koji se bavi istraživanjem tzv. “negativnih osećanja” pojedinca kao nezanemarljivim odlikama današnjeg kapitalističkog društva, biće premijerno izveden 28. aprila u Bitef teatru, kao nastavak zajedničkog rada dvoje autora koji su proteklih pet godina sarađivali u nekoliko projekata, istražujući različite teme kroz polje koreografije i plesa.

Inspiracija za istraživanje, pored ličnih iskustava autora, potiče iz rada američke teoretičarke Ann Cvetkovich, koja tretira negativna emotivna stanja pre kao društvene i kulturološke označitelje, nego kao medicinska stanja pojedinca. Rad podržava javno priznavanje ovakvih osećanja na kolektivnom nivou, kao potencijalno polazište za stvaranje novih oblika zajedništva, solidarnosti i društveno-političnog delovanja.

Ana Dubljević i Igor Koruga su proteklih godina istraživali različite teme kroz polje koreografije i plesa: opstanak i ulogu javnog govora u današnjem kapitalističkom društvu, položaj i prava osoba sa retkim bolestima u Srbiji, društveni položaj umetnika nove generacije u oblasti savremenog plesa; uslove privremenosti kao osnovne uslove rada i egzistencije na današnjem umetničkom tržištu itd.

Na formalnom planu, bave se analizom koreografije u sferi nematerijalne forme ‒ jezika, proizvodeći “jezičku koreografiju” kao prošireni oblik scenskog izražaja.

Kroz dosadašnju saradnju realizovali su predstave: Practice what you Pitch! (2013), Expose (2013/2014), Na traci/Streamlined (2014/2015) i Temporaries (2011-2013), u saradnji sa još četvoro lokalnih koreografa.

Scenski prostor za predstavu “Samo moje”, u produkciji Stanice – servisa za savremeni ples, osmislio je Siniša Ilić, a izradio ga je Karkatag kolektiv. Dizajn potpisuje Katarina Popović.

Igor Koruga diplomirao je na master studijama na Univerzitetu umetnosti i Edukativnom plesnom centru (HZT) u Berlinu (na odseku Solo/Dance/Authorship - SODA), kao i iz etnologije i antropologije na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Bio je stipendista plesnih edukativnih programa Nomad Dance Academy i DanceWeb, kao i plesne stipendije Kancelarije gradonačelnika Berlina. Od 2006. godine aktivan je kao član Stanice, a od 2015. radi kao docent na Institutu za umetničku igru u Beogradu.

Kao izvođač, koreograf i dramaturg, radio je u okviru brojnih pozorišta i kulturnih organizacija, učestvujući i u brojnim umetničkim rezidencijama i platformama u zemlji, regionu i šire. Dobitnik je prve nagrade i nagrade kritike na 19. Festivalu koreografskih minijatura u Beogradu, kao i nagrade Nacionalne organizacije za retke bolesti Srbije (NORBS).

Umetničke interese usmerava ka istraživanju koreografije kao proširene prakse scenskog izražaja koja se primenjuje u istraživanju nematerijalnih formi ‒ jezika, i različitih društvenih i kulturnih fenomena.

Ana Dubljević je takođe izvođač i autor u polju plesa, koreografije i koreografije kao proširene prakse, a umetnički je zainteresovana za ples koncepata, pitanja, odnosa, jezika i tela. Fokusira rad na pitanje političnosti umetnosti i umetničkog dela s jedne i političnosti naših svakodnevnih individualnih i kolektivnih života danas, s druge strane.

Završila je Višu školu likovnih i primenjenih umetnosti u Beogradu, 2014. godine upisala je master studije koreografija i performans na Institutu za pozorišne studije u Gisenu u Nemačkoj. Trenutno je stipendista Erasmus+ programa razmene studenata i nastavlja školovanje na master studijama izvedbe dramaturgije na Univerzitetu u Zagrebu.

Od 1999. godine autorka je i/ili koreograf 12 predstava. U koreografskom radu, koji obuhvata autorske i koautorske predstave, bavi se i pitanjima umetničkih kolaboracija i istražuje različite načine umetničkog stvaralaštva u nehijerarhijskim strukturama.

Kao izvođačica, učestvovala je u više od 30 međunarodnih produkcija. Članica je Udruženja baletskih umetnika Srbije i Stanice ‒ Servisa za savremeni ples.

Predstava “Samo moje” nastala je uz podršku mreže Departures and Arrivals (DNA) kroz program Kreativna Evropa, te Ministarstva kulture i informisanja Srbije i Bitef teatra. Podršku su pružili i Jugoslovensko dramsko pozorište, Magacin u Kraljevića Marka i UK Parobrod.

(SEEcult.org)