Neumorni Gosp. Ritam
Američki muzičar Andre Vilijams (Williams), poznat i kao Šef, Black Godfather i Mr. Rhythm, gostuje 9. januara na festivalu Kustendorf u Drvengradu, nakon nastupa u Novom Sadu i Beogradu sa pratećim bendom The Goldstars. Neumorni 74-godišnji “sin r’n’b/soula”, “otac fanka”, “deda garažnog roka” i “pradeda repa”, ponovo je gostovao 8. januara u Beogradu, svega nešto više od dva meseca nakon poslednjeg nastupa.
Američki muzičar Andre Vilijams (Williams), poznat i kao Šef, Black Godfather i Mr. Rhythm, gostuje 9. januara na festivalu Kustendorf u Drvengradu, nakon nastupa u Novom Sadu i Beogradu sa pratećim bendom The Goldstars.
Neumorni 74-godišnji “sin r’n’b/soula”, “otac fanka”, “deda garažnog roka” i “pradeda repa”, ponovo je gostovao 8. januara u Beogradu, svega nešto više od dva meseca nakon poslednjeg nastupa.
Četvrti Vilijamsov nastup u Beogradu, u punom Gun Clubu, dokazao je da je postao jedan od miljenika beogradske publike, koja je horski ispratila pojedine pesme, poput starog hita “Jail Bait”.
Vilijams je prvi put nastupio u Beogradu 2001. godine, a početkom novembra prošle godine gostovao je treći put, i to na 74. rođendan.
Na četvrtom festivalu Kustendrof na Mokroj Gori, čiji je osnivač filmski reditelj Emir Kusturica, nastupa 9. januara u okviru muzičkog programa, koji od ponoći može da se prati i uživo na festivalskom sajtu.
Vilijams je početkom ove godine objavio i svoj prvi roman “Sweets”, a samo par meseci potom i novi album “That’s All I Need” (Bloodshot Records).
Još sredinom 50-ih imao je prvi hit na američkoj r’n’b top ten listi - “Bacon Fat”, a sledili su “Greasy Chicken”, “Humpin, Bumpin’ & Thumpin’” (pre desetak godina “pozajmljena” od Fat Boy Slima), “Rib Tips”, “Pass The Biscuits”, “Jail Bait”…
Početkom 60-ih počeo je da radi za Motown Records i Berija Gordija (Berry Gordy), a potom je pressao u Chess Records.
Početkom 70-ih započeo je po sebe pogubnu saradnju sa Ajkom Tarnerom (Ike Turner), koji ga je uveo u svet kokaina, a iako se posle nekoliko godina izvukao, završio je proseći na mostovima Čikaga sve do kasnih 80-ih.
U modernoj rokenrol istoriji na Vilijamsa ukazuju najpre Kremps (The Cramps) - obradom “Jail Bait” i svrstavanjem čak dva njegova r’n’b hita na legendarnu “Born Bad” kompilacijsku seriju.
Tek u drugoj polovini 90-ih, uz veliku pomoć svojih fanova Jona Spencera i 2/3 The Gories (Dan Kroha i Mick Collins), Vilijams se vraća u studio, a 1998. sa dvojcem iz The Gories u Detroitu snima svoj definitivni povratnički album - “Silky” (In the Red Records).
Postaje heroj nove garažne generacije.
Već na sledećem albumu (“The Black Godfather” 1999, In the Red Records) prate ga Jon Spencer Blues Explosion, The Dirtbombs, Cheater Slicks, Countdowns i Compulsive Gamblers. Mr. Rhythm se nakon dve decenije plaćanja danka poigravanju sa drogama i neprestanim alkoholizmom vraća u ulozi predvodnika moderne garažne produkcije. I dok je u ranoj fazi karijere imao probleme zbog produkcijskih egzibicija i bio markiran kao problematičan autor zbog otvorenih aluzija na tabu teme (seks, droga, alkohol…), upravo na te dve karte gradi povratak u svet muzike.
Spenser ga uzima za izvršnog pruducenta “Acme”, a Vilijamsa i Spenserove Blues Explosion moguće je čuti i na “Acme Plus” u numeri “Lap Dance”. Potom Mr. Rhythm nekoliko puta obilazi Evropu i Ameriku (jednom i Australiju) na zajedničkim turnejama sa Jon Spencer Blues Explosion, Countdowns, Cheater Slicks, Beasts Of Bourbon…
Sredinom 2001. objavljuje za Norton Records album “Bait & Switch”, na kojem se kao gosti pojavljuju Ronnie Spector (Ronettes) i Rudy Ray Moore, njegovi ispisnici. Produkcija je ovaj put osetno hi-fi, a njegov prepoznatljivi sirovi seksualni r’n’b/soul stil vešto je upakovan i pitak čak i onima kojima su “Silky” i “The Black Godfather” zazvučali suviše sirovo.
Dve godine, nakon uspešne evropske turneje sa Green Hornet, opet za Norton Recodrs, objavio je live album “Holland Shuffle”, a potom, 2006, za Pravda Records izlazi “Aphrodisiac” na kojem ga prate Diplomats of Solid Sound.
Vilijams je i dalje opsednut seksom, a zvuk je znatno više soul nego na poslednjih nekoliko ploča, pa je samim tim i album pitkiji i može da komunicira sa publikom koja ne ljubi garažna gitarska krljanja, prisutna na albumima za In the Red records.
Sa The New Orleans Hellhounds snimio je 2008. “Can You Deal With It”, a pojavio se i dokumentarni film "Agile Mobile & Hostile - A Year with Andre Williams”.
Vilijamsovu mini turneju u Srbiji organizovao je Bad Music for Bad People (www.badmusicforbadpeople.com).
(SEEcult.org)
